Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2012

Στα μονοπάτια της ποίησης

Δεν ξέρω τίποτα, δεν έχω τίποτα, δεν είμαι τίποτα αν είμαι εδώ, μέσα στον κόσμο, μ΄ ένα μεγάλο φτερό καρφωμένο στο στήθος,αυτό ΄ναι που ‘μαθα μια λέξη, και τη λέω και κλαίω: ελευθερία-αυτήν γνωρίζω, αυτήν υπάρχω, αυτήν ανεμίζω, αυτήν που μου ‘μαθαν οι σκοτωμένοι σε μουγγά νυχτέρια κάτω απ΄ τις πέτρες τόσων λιθοβολισμών-μια λέξη μόνο: Ελευθερία. Ελευθερία. Ελευθερία.


~Γιάννης Ρίτσος
Δεν ξέρω τίποτα, δεν έχω τίποτα, δεν είμαι τίποτα αν είμαι εδώ, μέσα στον κόσμο, μ΄ ένα μεγάλο φτερό καρφωμένο στο στήθος,αυτό ΄ναι που ‘μαθα μια λέξη, και τη λέω και κλαίω: ελευθερία-αυτήν γνωρίζω, αυτήν υπάρχω, αυτήν ανεμίζω, αυτήν που μου ‘μαθαν οι σκοτωμένοι σε μουγγά νυχτέρια κάτω απ΄ τις πέτρες τόσων λιθοβολισμών-μια λέξη μόνο: Ελευθερία. Ελευθερία. Ελευθερία.


~Γιάννης Ρίτσος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου