Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2012

ΛΥΤΡΩΤΙΚΟ ΠΑΘΟΣ Η ΣΙΩΠΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.

ΛΥΤΡΩΤΙΚΟ ΠΑΘΟΣ ΚΑΙ ΣΙΩΠΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣTOY

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΝΙΚΑΙΑΣ
ΤΟ ΛΥΤΡΩΤΙΚΟ ΠΑΘΟΣ ΚΑΙ Η ΣΙΩΠΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ 2007
Εορτάζοντες τα άγια Πάθη του Κυρίου μας, για μια ακόμη φορά θα διαπιστώσουμε ότι ο Θεάνθρωπος Χριστός διχάζει τους ανθρώπους ή μάλλον οι άνθρωποι διχάζονται, λαμβάνοντες διαφορετική στάση απέναντί Του.
Όπως λέγει και ο Ιωάννης Ο Χρυσόστομος, κατά την θριαμβευτική είσοδο του Χριστού στην Ιερουσαλήμ τα παιδιά ευφημούν και ψάλλουν το Ωσαννά, αλλά οι πρεσβύτεροι, οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι προσποιούνται ότι τον αγνοούν και ερωτούν ποιος είναι αυτός, και προετοιμάζουν τη θανάτωσή Του.
Τη διαφοροποίηση των ανθρώπων έναντι του Σωτήρος Χριστού διαπιστώνουμε και κατά τη διάρκεια του θείου Πάθους. Οι θεοκτόνοι τον υβρίζουν, τον βασανίζουν, τον εξευτελίζουν, τον σταυρώνουν. Οι πιστοί μαθητές και μαθήτριες ακολουθούν και συμμετέχουν στην οδύνη του διδασκάλου τους. Ο Ιούδας προδίδει, ο Ιωάννης ο Θεολόγος με την Παρθένο Μαρία, την Μαρία του Κλωπά και την Μαρία την Μαγδαληνή στέκονται κοντά στο Σαυρό. Ο ευγνώμων ληστής πιστεύει και σώζεται. Ο αμετανόητος ληστής βλασφημεί και χάνεται. Ο Άγιος Αυγουστίνος λέγει: Γνωρίζω τρεις σταυρούς: Ένα σταυρό που σώζει. Είναι ο Σταυρός του Χριστού. Ένα σταυρό δια του οποίου σώζεται ο άνθρωπος. Είναι ο σταυρός του μετανοούντος ληστού, του εκ δεξιών του Χριστού σταυρωθέντος. Γνωρίζω κι έναν τρίτο σταυρό, που σε κάνει να χάνεσαι για την αιωνιότητα. Είναι ο σταυρός του εξ αριστερών του Χριστού σταυρωθέντος ληστού. Οι τύποι αυτών των ανθρώπων, των δύο ληστών, αντιπροσωπεύουν όλη την ανθρωπότητα. Το διχασμό των ανθρώπων έναντι του Κυρίου Ιησού είχε ήδη προφητεύσει ο δίκαιος Συμεών, όταν δέχθηκε στις αγκάλες του το θείο Βρέφος στον Ναό του Σολομώντος: « Ιδού ούτος κείται εις πτώσιν και ανάστασιν πολλών εν τω Ισραήλ και εις σημείον αντιλεγόμενον ».
Σήμερα στην αρχή του 21ου αιώνα, μπορούμε να δούμε μέσα στα δυο χιλιάδες αυτά χρόνια να επαναλαμβάνεται η ίδια διαφοροποίηση και ο Χριστός να είναι σημείο αντιλεγόμενο. Στην ίδια την δική μας Ορθόδοξη Εκκλησία μας βλέπουμε πολλούς να πιστεύουν, να λατρεύουν, να ακολουθούν το Χριστό, να μετανοούν. Βλέπουμε όμως και άλλους να τον αρνούνται, να είναι αδιάφοροι απέναντί Του, να προσπαθούν να παρασύρουν και τα νειάτα μας στην αθεïα, « στην πανθρησκεία της Παγκοσμιοποιημένης Νέας Εποχής ».
Ο Κύριος προ του Πιλάτου και των σταυρωτών Του σιωπά. Και σήμερα πάσχει και σιωπά. Πάσχει γιατί αυτοί που τον αρνούνται αυτοκαταδικάζονται να υπάρχουν αιώνια στο σκότος το απροσπέλαστο από το Φως του Προσώπου Του. Σιωπά γιατί σέβεται τη θεοδώρητη ελευθερία μας. Σιωπά αλλά περιμένει και την μετάνοιά μας.
Κύριε ζητούμε τη Χάρη Σου να κρατήσουμε γρηγορούσα τη συνείδησή μας, να είμαστε πάντα με το μέρος των βαϊοφόρων παιδιών της Ιερουσαλήμ, των πιστών μαθητών σου, του ευγνώμονος ληστού. Αμήν.
Πρωτ. Μιχαήλ Σελινιωτάκης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου