Έλα, ακούστε μια ιστορία.... για την αγάπη
Μια μέρα το νησί άρχισε να βουλιάζει. Όλοι ανέβηκαν των πλοίων τους και ετοιμάζονται να απόπλουν ... Αλλά η Αγάπη έμεινε του νησιού μέχρι τον τέλος. Αυτή θα ήταν να ανεβαίνει στην τελευταία στιγμή. Η Αγάπη παρακάλεσε την Ευτυχία να απόπλουν μαζί μακριά.... Αλλά αυτή τής αρνήθηκε και τήν άφησε του κατάστρωμα.
- Το πλοίο μου είναι πλήρης με θησαυρούς. Δεν έχω θέση για σένα.
Μέτα η Αγάπη επισύρει προς τον Εγωισμό, και τον είπε:
- Σε παρακαλώ, πήρε μου μαζί σου!
Αλλά αυτός άκαμπτος είπε:
- Δεν ασχολούμαι!
Τότε ήρθε η Θλίψη. Παρά την δυσκολία της Αγάπης, αυτή τήν αρνήθηκε. Γιατί ήθελε να ήταν μόνη. Η Ευτυχία επίσης απόπλει, αλλά δεν δίνει σημαία της Αγάπης, γοητευμένη από δίκη σου.
Ξαφνικά άκουσε μια φωνή, που έλεγε :
- Αγάπη, έλα μαζί μου. Εγώ θα σου πάρω.
Η φωνή ήταν του ένας γέρος. Η Αγάπη ήταν τόση ευτυχισμένη, ότι ξέχασε να ρώτησει για τον όνομα τον. Όταν βάδισαν έδαφου, η Αγάπη γύρισε προς την Γνώση και την ρώτησε:
- Ποίος μας οδήγησε εδώ ;
Η Γνώση απάντησε:
- Τον καιρό ήταν,γιατί αυτό θα μας δείχνει πόσο διαρκεί την αληθινή αγάπη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου