OI ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΙ ΤΗΣ ΘΕΟΣΟΦΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ
Ε. Μπλαβάτσκυ Μετάφραση Ιφιγένεια Κασταμονίτη.
© Θεοσοφική Εταιρεία εν Ελλάδι info@theosophicalsociety.gr www.theosophicalsociety.gr
Με ρωτούν συχνά, ποιοι είναι οι Διδάσκαλοι της Θεοσοφικής Εταιρείας. Μερικοί λένε πως είναι «πνεύματα» ή υπερφυσικά όντα, αλλά δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο. Αν ακούτε τα λόγια του κόσμου, ποτέ δεν θα διαμορφώσετε μια σωστή αντίληψη γι’ αυτούς. Και πρώτα απ’ όλα, είναι ζωντανοί άνθρωποι, γεννήθηκαν όπως εμείς, και θα πεθάνουν όπως όλοι οι θνητοί. Μερικοί από αυτούς ξεπερνούν αρκετά ό,τι εσείς ονομάζετε μια συνηθισμένη ηλικία, δεν υπάρχει όμως τίποτε αξιοθαύμαστο σε αυτό. Αλλά ποια θεωρείτε συνηθισμένα όρια ηλικίας; Διάβασα για ένα Μεξικανό που έζησε 190 χρόνια. Ποτέ όμως δεν άκουσα άνθρωπο θνητό, λαϊκό ή διδάσκαλο, που να έζησε τα μισά χρόνια του Μαθουσάλα. Μου είπαν πως έζησε 969 χρόνια. Δεν είχα καμιά υποχρέωση να το πιστέψω αυτό και έβαλα τα γέλια. Από τότε πολλοί με θεωρούν βλάσφημο και αιρετικό υποκείμενο. Πολλοί λίγοι από τους Διδασκάλους μας ενδιαφέρονται για τη μακροζωία.
Τους ονομάζουμε Διδασκάλους γιατί μας διδάσκουν, και επίσης, γιατί από αυτούς δεχθήκαμε όλες τις θεοσοφικές αλήθειες, έστω και αν μερικοί από εμάς τις έχουν διατυπώσει άτεχνα, και άλλοι, πάλι, τις έχουν εννοήσει λανθασμένα. Οι Διδάσκαλοι ή Μαχάτμας είναι άνθρωποι μεγάλης σοφίας και ακόμη μεγαλύτερης αγιότητας, και τους ονομάζουμε Μύστες. Η λέξη Μαχάτμα είναι ένας πολύ παλιός ινδικός όρος και σημαίνει «Μεγάλη Ψυχή». Μεγάλη με την ηθική της ανύψωση και τη διανοητική της περιωπή. Δεν είναι ασκητές με την συνηθισμένη έννοια, παρόλο που ζουν μακριά από την τύρβη και τους αγώνες του δυτικού κόσμου. Είναι απομακρυσμένοι μόνο από τη Δύση αλλά στη δική τους χώρα κυκλοφορούν φανερά όπως όλος ο κόσμος. Οι δυνάμεις τους δεν είναι υπερφυσικές. Οφείλονται στο ότι καλλιέργησαν και ανάπτυξαν ιδιότητες που υπάρχουν λανθάνουσες μέσα σε κάθε άνθρωπο. Ακόμα και η επιστήμη αρχίζει να αναγνωρίζει την ύπαρξή αυτών των δυνάμεων.
Οι Διδάσκαλοι δεν οδηγούν την Εταιρεία, ούτε καν τους ιδρυτές της. Κανείς ποτέ δεν βεβαίωσε κάτι τέτοιο. Περιορίζονται μόνο στο να επαγρυπνούν και να την προστατεύουν. Αυτό αποδεικνύεται αρκετά από το γεγονός ότι, κανένα σφάλμα δεν μπόρεσε να ανακόψει την πορεία της και την πρόοδό της, και καμιά επίθεση δεν μπόρεσε να την συντρίψει. Οι Διδάσκαλοι βλέπουν το μέλλον και όχι το παρόν, και κάθε σφάλμα που κάνουν τα μέλη της αντιπροσωπεύει μια αύξηση σοφίας για τις ημέρες που έρχονται. Ο καθένας οφείλει να αποκτήσει τη σοφία με τη δική του προσπάθεια και πείρα, και με τη δική του αξία. Οι χριστιανικές εκκλησίες που ισχυρίζονται ότι τις οδηγεί ένας ακόμη πιο ανώτερος Διδάσκαλος, το ίδιο το «Πνεύμα το άγιο», έχουν πέσει μέσα στους αιώνες, και εξακολουθούν να πέφτουν ακόμη, όχι μόνο σε σφάλματα αλλά και σε αιματηρά εγκλήματα. Κανείς όμως, χριστιανός δεν θα άφηνε την πίστη του στον Διδάσκαλο Ιησού, να σβήσει γι’ αυτό το λόγο. Το «σφάλλειν ανθρώπινον». Errare humanum est.
Οι Διδάσκαλοι εμπνέουν τις ιδέες στους συγγραφείς των θεοσοφικών κειμένων, αλλά αφήνουν τη φιλολογική ανάπτυξη σε αυτούς. Αυτό δεν είναι θαύμα. Θαύμα σημαίνει κάποια λειτουργία υπερφυσική, ενώ πραγματικά δεν υπάρχει τίποτε πάνω και πέρα από τη Φύση και τους νόμους της. Μερικά από αυτά τα «θαύματα» έχουν αναγνωριστεί από την επιστήμη, όπως ο υπνωτισμός, που μια όψη του είναι η «υποβολή». Δηλαδή μια μορφή μεταβίβασης της σκέψης. Δεν είναι μακριά η ημέρα που ο επιστημονικός κόσμος θα υποχρεωθεί να αναγνωρίσει πως ένα πνεύμα επιδρά πάνω σε ένα άλλο σε οποιαδήποτε απόσταση, όπως επιδρά και ένα σώμα πάνω σε ένα άλλο με το οποίο βρίσκεται σε στενή επαφή. Όταν δύο πνεύματα βρίσκονται σε σχέσεις συμπάθειας μεταξύ τους και τα όργανα με τα οποία εκδηλώνονται είναι συντονισμένα ηλεκτρομαγνητικά, τότε τίποτα δεν μπορεί να εμποδίσει τη μεταβίβαση της σκέψης κατά βούληση, από το ένα στο άλλο. Γιατί αφού η ουσία της σκέψης δεν είναι υλικής μορφής ώστε να μπορεί η απόσταση να τη χωρίσει από το αντικείμενο όπου προσηλώνεται, η μόνη διαφορά που μπορεί να υπάρξει ανάμεσα σε δύο πνεύματα είναι διαφορά φάσης (δονήσεων). Αν το εμπόδιο αυτό υπερνικηθεί, τότε γιατί είναι «θαύμα» η μεταβίβαση της σκέψης σε οποιαδήποτε απόσταση; Αν λοιπόν οι στοιχειώδεις γνώσεις των ανθρώπων για τον υπνωτισμό επιτυγχάνουν αποτελέσματα, πώς θέλετε ένα Μύστης με τόσο ψυχοπνευματικό δυναμισμό που έχει, να μην κατορθώνει πράγματα, που η περιορισμένη γνώση μας για τους νόμους που τα διέπουν να μας κάνει να τα θεωρούμε «θαύματα»;
Πολλοί λίγους θεόσοφους, ωστόσο, εμπνέουν κατ’ αυτό τον τρόπο, γιατί τέτοιες λειτουργίες απαιτούν ειδικές συνθήκες. Ένας ασυνείδητος αλλά επιδέξιος Μύστης της Μαύρης Αδελφότητας – τους ονομάζουμε Σκοτεινούς Αδελφούς ή Ντούγκπας – συναντά μικρότερες δυσκολίες. Γιατί ένας τέτοιος μάγος, Ντούγκπα, μπορεί να υποτάξει χωρίς κανένα σεβασμό οποιαδήποτε διάνοια θέλει, και να την υποδουλώσει στην καταχθόνια δύναμή του. Οι Διδάσκαλοι όμως, ποτέ δεν κάνουν ένα τέτοιο πράγμα. Δεν έχουν το δικαίωμα – αν δεν θέλουν να πέσουν στη μαύρη μαγεία – να αποκτήσουν απόλυτη κυριαρχία πάνω στο αθάνατο Εγώ οποιουδήποτε ανθρώπου. Δεν μπορούν γι’ αυτό το λόγο να επιδράσουν παρά μόνο πάνω στη σωματική και ψυχική φύση του ανθρώπου, αφήνοντας όμως εντελώς ελεύθερη τη βούλησή του. Και έτσι, προς έναν άνθρωπο που δεν έχει ψυχικό σύνδεσμο με τους Διδασκάλους και δεν τον ενισχύει η απόλυτη πίστη και η αφοσίωσή του προς αυτούς, αν εκείνοι θελήσουν να του μεταβιβάσουν τη σκέψη τους, αισθάνονται μεγάλες δυσκολίες να διαπεράσουν τη χαοτική, συννεφιασμένη ατμόσφαιρά του, που δεν ανταποκρίνεται στις απαραίτητες προϋποθέσεις μιας τέτοιας επικοινωνίας.
Αν, λοιπόν, η δύναμη αυτή υπάρχει, υπάρχουν επίσης και οι Διάνοιες, είτε ενσαρκωμένες είτε όχι, που την οδηγούν, καθώς και ζωντανά συνειδητά όργανα με τα οποία μεταβιβάζεται, και τα οποία τη δέχονται. Το μόνο που πρέπει να προσέχουμε είναι η «μαύρη μαγεία», δηλαδή η κατάχρηση των ψυχικών δυνάμεων ή των μυστικών της Φύσης. Η χρησιμοποίηση των απόκρυφων ικανοτήτων του ανθρώπου για εγωιστικούς και αμαρτωλούς σκοπούς. Εμείς που ξέρουμε ότι υπάρχουν καλοί και άγιοι Μύστες, δεχόμαστε επίσης και το γεγονός ότι υπάρχουν και κακοί, σατανικοί Μύστες ή Ντούγκπας. Η λέξη «μαγεία» είναι εκείνο που σας τρομάζει γιατί ηχεί στ’ αυτιά σας σαν πρόληψη. Δεν μπορείτε να πιστεύετε στην πραγματικότητα και την αποτελεσματικότητα μιας δύναμης υποβολής που χρησιμοποιούν οι υπνωτιστές και οι μαγνητιστές, αλλά να μην παραδέχεστε αυτή την ίδια δύναμη όταν χρησιμοποιείται σε κακούς σκοπούς. Δεν μπορείτε να παραδέχεστε πως υπάρχει μόνο καλό και όχι
κακό, να αναγνωρίζετε το γνήσιο νόμισμα και να αποκλείετε την ύπαρξη του κάλπικου. Τίποτα δεν υπάρχει χωρίς το αντίθετό του. Η ημέρα, το φως, το καλό, δεν θα μπορούσαν να τυπωθούν στη συνείδησή μας χωρίς την αντίθεση που φέρνει η νύκτα, το σκοτάδι, το κακό.
Δεχόμαστε χωρίς την παραμικρή αντίρρηση, τη θεωρία που θέλει να είναι η υπόθεση των Διδασκάλων ένα μυθιστόρημα που το γέννησε η φαντασία της Kας. Μπλαβάτσκυ. Καλύτερα οι άνθρωποι να μην πιστεύουν στους Μαχάτμας. Καλύτερα να νομίζουν στα σοβαρά πως η χώρα τους βρίσκεται μόνο στη φαιά ουσία του μυαλού της, παρά να βεβηλώνεται το όνομά τους και το μεγάλο ιδανικό τους. Οι καλύτεροι θεόσοφοι φρονούν πως καλύτερα τα ονόματα των Διδασκάλων να μην είχαν ποτέ φανερωθεί. Τα ονόματα δύο από αυτούς, έχουν υποστεί μεγάλη βεβήλωση. Δεν υπάρχει σχεδόν ούτε ένα μέντιουμ (διάμεσο) που να μη διατείνεται πως τους είδε. Κάθε ομάδα απατεώνων που χρηματίζεται με τα πάντα, εμφανίζεται σαν να την καθοδηγούν και να την κατευθύνουν κάποιοι «Διδάσκαλοι», και μάλιστα πολύ πιο ανώτεροι από τους δικούς μας. Μεγάλη και βαριά είναι η ενοχή εκείνων που η μεντιουμική τους φύση, ή η δίψα τους για κέρδη και η ματαιοδοξία τους, τους ωθεί σε τέτοιους ισχυρισμούς. Πολλούς ανθρώπους εξαπάτησαν και έκλεψαν τέτοιες ομάδες, που πουλούν μυστικά δύναμης, γνώσης και πνευματικής αλήθειας εισπράττοντας το χωρίς αξία χρυσάφι. Και το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι, το ιερό όνομα του Αποκρυφισμού και οι άγιοι Φύλακές του σύρθηκαν μέσα στη βρώμικη λάσπη, και βεβηλώθηκαν γιατί τους συνδύασαν με ποταπά κίνητρα και ανήθικες πράξεις. Έτσι χιλιάδες άνθρωποι απομακρύνθηκαν από το μονοπάτι της αλήθειας και του φωτός, εξαιτίας της κακής φήμης και της αδικίας που δημιούργησαν αυτές οι απάτες, οι τυχοδιωκτισμοί και οι τσαρλατανισμοί σε όλη αυτή την υπόθεση.
Σας επαναλαμβάνω πως κάθε σοβαρός θεόσοφος, σήμερα, λυπάται από τα βάθη της καρδιάς του γιατί αυτά τα ιερά ονόματα και πράγματα κοινοποιήθηκαν στον κόσμο, και εύχεται θερμά να μπορούσαν να κρατηθούν μυστικά μέσα σ’ ένα στενό κύκλο βέβαιων και αφοσιωμένων φίλων και μαθητών των Διδασκάλων.
Ε. Μπλαβάτσκυ Μετάφραση Ιφιγένεια Κασταμονίτη.
© Θεοσοφική Εταιρεία εν Ελλάδι info@theosophicalsociety.gr www.theosophicalsociety.gr
Με ρωτούν συχνά, ποιοι είναι οι Διδάσκαλοι της Θεοσοφικής Εταιρείας. Μερικοί λένε πως είναι «πνεύματα» ή υπερφυσικά όντα, αλλά δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο. Αν ακούτε τα λόγια του κόσμου, ποτέ δεν θα διαμορφώσετε μια σωστή αντίληψη γι’ αυτούς. Και πρώτα απ’ όλα, είναι ζωντανοί άνθρωποι, γεννήθηκαν όπως εμείς, και θα πεθάνουν όπως όλοι οι θνητοί. Μερικοί από αυτούς ξεπερνούν αρκετά ό,τι εσείς ονομάζετε μια συνηθισμένη ηλικία, δεν υπάρχει όμως τίποτε αξιοθαύμαστο σε αυτό. Αλλά ποια θεωρείτε συνηθισμένα όρια ηλικίας; Διάβασα για ένα Μεξικανό που έζησε 190 χρόνια. Ποτέ όμως δεν άκουσα άνθρωπο θνητό, λαϊκό ή διδάσκαλο, που να έζησε τα μισά χρόνια του Μαθουσάλα. Μου είπαν πως έζησε 969 χρόνια. Δεν είχα καμιά υποχρέωση να το πιστέψω αυτό και έβαλα τα γέλια. Από τότε πολλοί με θεωρούν βλάσφημο και αιρετικό υποκείμενο. Πολλοί λίγοι από τους Διδασκάλους μας ενδιαφέρονται για τη μακροζωία.
Τους ονομάζουμε Διδασκάλους γιατί μας διδάσκουν, και επίσης, γιατί από αυτούς δεχθήκαμε όλες τις θεοσοφικές αλήθειες, έστω και αν μερικοί από εμάς τις έχουν διατυπώσει άτεχνα, και άλλοι, πάλι, τις έχουν εννοήσει λανθασμένα. Οι Διδάσκαλοι ή Μαχάτμας είναι άνθρωποι μεγάλης σοφίας και ακόμη μεγαλύτερης αγιότητας, και τους ονομάζουμε Μύστες. Η λέξη Μαχάτμα είναι ένας πολύ παλιός ινδικός όρος και σημαίνει «Μεγάλη Ψυχή». Μεγάλη με την ηθική της ανύψωση και τη διανοητική της περιωπή. Δεν είναι ασκητές με την συνηθισμένη έννοια, παρόλο που ζουν μακριά από την τύρβη και τους αγώνες του δυτικού κόσμου. Είναι απομακρυσμένοι μόνο από τη Δύση αλλά στη δική τους χώρα κυκλοφορούν φανερά όπως όλος ο κόσμος. Οι δυνάμεις τους δεν είναι υπερφυσικές. Οφείλονται στο ότι καλλιέργησαν και ανάπτυξαν ιδιότητες που υπάρχουν λανθάνουσες μέσα σε κάθε άνθρωπο. Ακόμα και η επιστήμη αρχίζει να αναγνωρίζει την ύπαρξή αυτών των δυνάμεων.
Οι Διδάσκαλοι δεν οδηγούν την Εταιρεία, ούτε καν τους ιδρυτές της. Κανείς ποτέ δεν βεβαίωσε κάτι τέτοιο. Περιορίζονται μόνο στο να επαγρυπνούν και να την προστατεύουν. Αυτό αποδεικνύεται αρκετά από το γεγονός ότι, κανένα σφάλμα δεν μπόρεσε να ανακόψει την πορεία της και την πρόοδό της, και καμιά επίθεση δεν μπόρεσε να την συντρίψει. Οι Διδάσκαλοι βλέπουν το μέλλον και όχι το παρόν, και κάθε σφάλμα που κάνουν τα μέλη της αντιπροσωπεύει μια αύξηση σοφίας για τις ημέρες που έρχονται. Ο καθένας οφείλει να αποκτήσει τη σοφία με τη δική του προσπάθεια και πείρα, και με τη δική του αξία. Οι χριστιανικές εκκλησίες που ισχυρίζονται ότι τις οδηγεί ένας ακόμη πιο ανώτερος Διδάσκαλος, το ίδιο το «Πνεύμα το άγιο», έχουν πέσει μέσα στους αιώνες, και εξακολουθούν να πέφτουν ακόμη, όχι μόνο σε σφάλματα αλλά και σε αιματηρά εγκλήματα. Κανείς όμως, χριστιανός δεν θα άφηνε την πίστη του στον Διδάσκαλο Ιησού, να σβήσει γι’ αυτό το λόγο. Το «σφάλλειν ανθρώπινον». Errare humanum est.
Οι Διδάσκαλοι εμπνέουν τις ιδέες στους συγγραφείς των θεοσοφικών κειμένων, αλλά αφήνουν τη φιλολογική ανάπτυξη σε αυτούς. Αυτό δεν είναι θαύμα. Θαύμα σημαίνει κάποια λειτουργία υπερφυσική, ενώ πραγματικά δεν υπάρχει τίποτε πάνω και πέρα από τη Φύση και τους νόμους της. Μερικά από αυτά τα «θαύματα» έχουν αναγνωριστεί από την επιστήμη, όπως ο υπνωτισμός, που μια όψη του είναι η «υποβολή». Δηλαδή μια μορφή μεταβίβασης της σκέψης. Δεν είναι μακριά η ημέρα που ο επιστημονικός κόσμος θα υποχρεωθεί να αναγνωρίσει πως ένα πνεύμα επιδρά πάνω σε ένα άλλο σε οποιαδήποτε απόσταση, όπως επιδρά και ένα σώμα πάνω σε ένα άλλο με το οποίο βρίσκεται σε στενή επαφή. Όταν δύο πνεύματα βρίσκονται σε σχέσεις συμπάθειας μεταξύ τους και τα όργανα με τα οποία εκδηλώνονται είναι συντονισμένα ηλεκτρομαγνητικά, τότε τίποτα δεν μπορεί να εμποδίσει τη μεταβίβαση της σκέψης κατά βούληση, από το ένα στο άλλο. Γιατί αφού η ουσία της σκέψης δεν είναι υλικής μορφής ώστε να μπορεί η απόσταση να τη χωρίσει από το αντικείμενο όπου προσηλώνεται, η μόνη διαφορά που μπορεί να υπάρξει ανάμεσα σε δύο πνεύματα είναι διαφορά φάσης (δονήσεων). Αν το εμπόδιο αυτό υπερνικηθεί, τότε γιατί είναι «θαύμα» η μεταβίβαση της σκέψης σε οποιαδήποτε απόσταση; Αν λοιπόν οι στοιχειώδεις γνώσεις των ανθρώπων για τον υπνωτισμό επιτυγχάνουν αποτελέσματα, πώς θέλετε ένα Μύστης με τόσο ψυχοπνευματικό δυναμισμό που έχει, να μην κατορθώνει πράγματα, που η περιορισμένη γνώση μας για τους νόμους που τα διέπουν να μας κάνει να τα θεωρούμε «θαύματα»;
Πολλοί λίγους θεόσοφους, ωστόσο, εμπνέουν κατ’ αυτό τον τρόπο, γιατί τέτοιες λειτουργίες απαιτούν ειδικές συνθήκες. Ένας ασυνείδητος αλλά επιδέξιος Μύστης της Μαύρης Αδελφότητας – τους ονομάζουμε Σκοτεινούς Αδελφούς ή Ντούγκπας – συναντά μικρότερες δυσκολίες. Γιατί ένας τέτοιος μάγος, Ντούγκπα, μπορεί να υποτάξει χωρίς κανένα σεβασμό οποιαδήποτε διάνοια θέλει, και να την υποδουλώσει στην καταχθόνια δύναμή του. Οι Διδάσκαλοι όμως, ποτέ δεν κάνουν ένα τέτοιο πράγμα. Δεν έχουν το δικαίωμα – αν δεν θέλουν να πέσουν στη μαύρη μαγεία – να αποκτήσουν απόλυτη κυριαρχία πάνω στο αθάνατο Εγώ οποιουδήποτε ανθρώπου. Δεν μπορούν γι’ αυτό το λόγο να επιδράσουν παρά μόνο πάνω στη σωματική και ψυχική φύση του ανθρώπου, αφήνοντας όμως εντελώς ελεύθερη τη βούλησή του. Και έτσι, προς έναν άνθρωπο που δεν έχει ψυχικό σύνδεσμο με τους Διδασκάλους και δεν τον ενισχύει η απόλυτη πίστη και η αφοσίωσή του προς αυτούς, αν εκείνοι θελήσουν να του μεταβιβάσουν τη σκέψη τους, αισθάνονται μεγάλες δυσκολίες να διαπεράσουν τη χαοτική, συννεφιασμένη ατμόσφαιρά του, που δεν ανταποκρίνεται στις απαραίτητες προϋποθέσεις μιας τέτοιας επικοινωνίας.
Αν, λοιπόν, η δύναμη αυτή υπάρχει, υπάρχουν επίσης και οι Διάνοιες, είτε ενσαρκωμένες είτε όχι, που την οδηγούν, καθώς και ζωντανά συνειδητά όργανα με τα οποία μεταβιβάζεται, και τα οποία τη δέχονται. Το μόνο που πρέπει να προσέχουμε είναι η «μαύρη μαγεία», δηλαδή η κατάχρηση των ψυχικών δυνάμεων ή των μυστικών της Φύσης. Η χρησιμοποίηση των απόκρυφων ικανοτήτων του ανθρώπου για εγωιστικούς και αμαρτωλούς σκοπούς. Εμείς που ξέρουμε ότι υπάρχουν καλοί και άγιοι Μύστες, δεχόμαστε επίσης και το γεγονός ότι υπάρχουν και κακοί, σατανικοί Μύστες ή Ντούγκπας. Η λέξη «μαγεία» είναι εκείνο που σας τρομάζει γιατί ηχεί στ’ αυτιά σας σαν πρόληψη. Δεν μπορείτε να πιστεύετε στην πραγματικότητα και την αποτελεσματικότητα μιας δύναμης υποβολής που χρησιμοποιούν οι υπνωτιστές και οι μαγνητιστές, αλλά να μην παραδέχεστε αυτή την ίδια δύναμη όταν χρησιμοποιείται σε κακούς σκοπούς. Δεν μπορείτε να παραδέχεστε πως υπάρχει μόνο καλό και όχι
κακό, να αναγνωρίζετε το γνήσιο νόμισμα και να αποκλείετε την ύπαρξη του κάλπικου. Τίποτα δεν υπάρχει χωρίς το αντίθετό του. Η ημέρα, το φως, το καλό, δεν θα μπορούσαν να τυπωθούν στη συνείδησή μας χωρίς την αντίθεση που φέρνει η νύκτα, το σκοτάδι, το κακό.
Δεχόμαστε χωρίς την παραμικρή αντίρρηση, τη θεωρία που θέλει να είναι η υπόθεση των Διδασκάλων ένα μυθιστόρημα που το γέννησε η φαντασία της Kας. Μπλαβάτσκυ. Καλύτερα οι άνθρωποι να μην πιστεύουν στους Μαχάτμας. Καλύτερα να νομίζουν στα σοβαρά πως η χώρα τους βρίσκεται μόνο στη φαιά ουσία του μυαλού της, παρά να βεβηλώνεται το όνομά τους και το μεγάλο ιδανικό τους. Οι καλύτεροι θεόσοφοι φρονούν πως καλύτερα τα ονόματα των Διδασκάλων να μην είχαν ποτέ φανερωθεί. Τα ονόματα δύο από αυτούς, έχουν υποστεί μεγάλη βεβήλωση. Δεν υπάρχει σχεδόν ούτε ένα μέντιουμ (διάμεσο) που να μη διατείνεται πως τους είδε. Κάθε ομάδα απατεώνων που χρηματίζεται με τα πάντα, εμφανίζεται σαν να την καθοδηγούν και να την κατευθύνουν κάποιοι «Διδάσκαλοι», και μάλιστα πολύ πιο ανώτεροι από τους δικούς μας. Μεγάλη και βαριά είναι η ενοχή εκείνων που η μεντιουμική τους φύση, ή η δίψα τους για κέρδη και η ματαιοδοξία τους, τους ωθεί σε τέτοιους ισχυρισμούς. Πολλούς ανθρώπους εξαπάτησαν και έκλεψαν τέτοιες ομάδες, που πουλούν μυστικά δύναμης, γνώσης και πνευματικής αλήθειας εισπράττοντας το χωρίς αξία χρυσάφι. Και το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι, το ιερό όνομα του Αποκρυφισμού και οι άγιοι Φύλακές του σύρθηκαν μέσα στη βρώμικη λάσπη, και βεβηλώθηκαν γιατί τους συνδύασαν με ποταπά κίνητρα και ανήθικες πράξεις. Έτσι χιλιάδες άνθρωποι απομακρύνθηκαν από το μονοπάτι της αλήθειας και του φωτός, εξαιτίας της κακής φήμης και της αδικίας που δημιούργησαν αυτές οι απάτες, οι τυχοδιωκτισμοί και οι τσαρλατανισμοί σε όλη αυτή την υπόθεση.
Σας επαναλαμβάνω πως κάθε σοβαρός θεόσοφος, σήμερα, λυπάται από τα βάθη της καρδιάς του γιατί αυτά τα ιερά ονόματα και πράγματα κοινοποιήθηκαν στον κόσμο, και εύχεται θερμά να μπορούσαν να κρατηθούν μυστικά μέσα σ’ ένα στενό κύκλο βέβαιων και αφοσιωμένων φίλων και μαθητών των Διδασκάλων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου