Λένα Φατούρου «Ένοχο μυστικό», εκδ. Βεργίνα
Η Λένα Φατούρου με χρονική και ποιοτική συνέπεια παρουσιάζει κάθε φορά στο κοινό τα έργα της. Έπειτα από τις τρεις προηγούμενες συγγραφικές της παρουσίες, με την ποιητική συλλογή «Του έρωτα και της ζωής». «Σάντρα, η ράφτρα των Αγγέλων» και «Μεταξένια ατλάζια», με ωριμότητα και αφοσίωση ακολουθεί το χρόνο κι εμφανίζεται σήμερα μετά από δύο χρόνια με το καινούριο της μυθιστόρημα, «Ένοχο μυστικό». Ένα μυθιστόρημα τρυφερό και συγκινητικό καθώς το κύριο στοιχείο του είναι η αναζήτηση και το βίωμα της αγάπης.
Μέσα από στερεή λογοτεχνική φόρμα μας ταξιδεύει σε τόπους και χρόνους να παρακολουθήσουμε την κοινή μοίρα της Μυρτούς της Νεφέλης και του Ρικάρντο, σε μία μυθιστορία συναισθηματικών κρίσεων με πρωτότυπη πλοκή και έντονη δράση.
Οι ζωές τους άρρηκτα δεμένες -κι ας μην το γνωρίζουν στο ξεκίνημα τους- ενώνονται μέσα από ένα ένοχο μυστικό που μένει καλά φυλαγμένο για πολλά χρόνια. Κι όπως τίποτα δεν μένει κρυφό· και καθώς μέσα από την πλοκή η μια ανατροπή διαδέχεται την άλλη, φτάνει η στιγμή της αποκάλυψης και των απολογιών.
Ανθρώπινες αναζητήσεις και όνειρα. Οι αυτούσιες έννοιες του πεπρωμένου παίζουν βασικό ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας αφού αυτές, όπως και στην πραγματικότητα, επηρεάζουν συνειδητά τα συναισθήματα και οδηγούν τις επιλογές και τις πράξεις των ηρώων σε αποφάσεις πότε με λογική κι άλλοτε με την καρδιά.
Διαβάζοντας το βιβλίο, μου άφησε την αίσθηση ότι περισσότερο από μια ιστορία που θα εντυπωσίαζε με την πλοκή της και τη δόμηση των χαρακτήρων της, η συγγραφέας την προέκτεινε προσδίδοντας μια ψυχολογική υφή που, εκ των πραγμάτων, με ανάγκασε να ταυτιστώ άμεσα με τους ήρωες της, βιώνοντας μαζί τους κάθε τους ευφροσύνη στιγμή, κάθε τους θλίψη, οδύνη και πόνο.
Βήμα βήμα ακολούθησα τα μονοπάτια τους, σε τόπους Ελλάδα Ιταλία, και χρόνους των 60΄ έως τις μέρες μας, που έχτιζε η μοίρα τους σε παράλληλους δρόμους μέχρι τη στιγμή της αναπάντεχης συνάντησης τους με τον έρωτα που θα τους ενώσει και θα κερδίσει κάθε δύσκολη μάχη.
Η συγγραφέας με την αμεσότητα της γραφής της καταφέρνει να μας κερδίσει και να μας χαρίσει συγκίνηση με τα παθήματα, τις προσδοκίες και τις αλήθειες των γεγονότων που βιώνουν οι ήρωες της. Η αναζήτηση για το «ευ» της ζωής περνάει πάντα μέσα από ακριβό ζητούμενο που είναι η αγάπη και αποτελεί την πιο ευγενική εκδήλωση της ανθρώπινης ψυχής.
Αυτή την αναζήτηση είχαν τα δυο νέα παιδιά, η Νεφέλη και ο Ρικάρντο, να γνωρίσουν και να ζήσουν με απόλυτο τρόπο τα στοιχεία της ανιδιοτελούς αγάπης που πηγάζει από σεβασμό και εκτίμηση. Ποθούσαν να γευτούν κάθε ικμάδα της ανυστερόβουλα, δίχως υπολογισμούς, συμφέροντα και σκοπιμότητες. Να γευτούν την προσφορά χωρίς ανταλλάγματα, να νιώσουν αμείωτη την ένταση του πάθους, την αυτοθυσία του ενός για τον άλλον. Να γευτούν, εν τέλει, το απόλυτο της ζωής.
Μα η ζωή δεν χαρίζεται ολόψυχα, απλά δανείζει μέχρι να στο πάρει πίσω. Τα εμπόδια και οι ανατροπές που καιροφυλακτούσαν παρουσιάστηκαν αυτούσιες στις ζωές τους, μεγάλες και σημαντικές. Δοκίμασαν τις αντοχές τους, τα όρια και την υπομονή τους. Το ταξίδι τους όμως δεν τελείωσε εκεί, αφού μυστικά του παρελθόντος έρχονται στο φως και τους οδηγούν να πάρουν νέες αποφάσεις που θα τους οδηγήσουν σε καινούριες αισθήσεις και όνειρα γεμάτα ευσεβείς πόθους.
Το ένοχο μυστικό που κληροδότησαν, ήρθε τελικά να τους ενώσει και ν’ αλλάξει το γραμμένο τους και να περπατήσουν στο μονοπάτι της ζωής ανακαλύπτοντας τι πραγματικά αυτή σημαίνει, αλλά και ποιος είναι ο δικός τους ρόλος μέσα σε αυτήν.
Λένα Φατούρου
Αν έπρεπε να χαρακτηρίσω με λίγα λόγια το «Ένοχο μυστικό», θα έλεγα πως πρόκειται για ένα μυθιστόρημα που με τη δυνατή πλοκή και την αμεσότητα στης δράσης, καταφέρνει να σε κερδίσει και με την ειλικρίνεια του συναισθήματός που το απέδωσε η συγγραφέας, να διεγείρει συναισθήματα συγκίνησης.
Οι έννοιες του πεπρωμένου και του ονειρικού ιδεώδους παίζουν βασικό ρόλο στην εξέλιξη των γεγονότων. Οδηγούν τους ήρωες σε αποφάσεις, άλλοτε με λογική κι άλλοτε με την καρδιά, αφήνοντας τελικά την εντύπωση πως η δεύτερη κυριαρχεί ανάμεσα τους σε κάθε σιωπηρή ή εκδηλωμένη έκφραση τους.
Έχω την αίσθηση, πως περισσότερο από το να πει μια ιστορία η συγγραφέας που θα εντυπωσιάσει, στόχος της ήταν να αφηγηθεί μία ανθρωποκεντρική ιστορία που θα μας ανάγκαζε να μπούμε στη θέση των πρωταγωνιστών πράγμα το οποίο συμβαίνει στον απόλυτο βαθμό σε τούτο το βιβλίο της.
Με αυτή την πρόθεση της δεν προσπαθεί να εξιδανικεύσει τους ήρωες της στα μάτια μας. Χτίζει τους χαρακτήρες του Ρικάρντο και της Νεφέλης, γήινους και ρεαλιστικούς ως προς την αποτύπωση των γεγονότων που βιώνουν και των πολυποίκιλων συναισθημάτων που γεννιούνται επηρεάζοντας σκέψεις, όνειρα και προβληματισμούς, όπως συμβαίνουν στον καθένα μας.
Οι εναλλαγές των δραματικών κορυφώσεων διαδέχονται η μία την άλλη μέσα από την τέλεια δομημένη πλαστικότητα τους και μας ενώνουν μαζί τους με την αλήθεια, πως πρόκειται για ανθρώπους δικούς μας που πάσχουν και πάσχουμε γι’ αυτούς.
Ευδιάκριτα αντιληπτή γίνεται μέσα από την πένα της συγγραφέως μια ολοκληρωμένη και ενδιαφέρουσα -χωρίς αποκλείσεις από την πραγματικότητα- προσέγγιση στον ψυχικό κόσμο των χαρακτήρων. Δεν εξιχνιάζει μόνο τα γεγονότα στον εξωτερικό τους κόσμο, αλλά προσπαθεί και αποδίδει το εσωτερικό νόημα που έχει τη δυναμική και μπορεί να τους συνδέσει άμεσα με τους αναγνώστες της.
Έντεχνα ξεδιπλώνει όλο το ψυχισμό που κυοφορείται μέσα στους ήρωες της και ειδικά στη γυναικείες ψυχές της Μυρτώς και της Νεφέλης.
Προσωπικά ως αναγνώστης στα κοινωνικά μυθιστορήματα που τυχαίνει να διαβάσω, προτιμώ να βρίσκω γραφές απλά ισορροπημένες, άμεσα γλαφυρές στο βαθμό που να αποφεύγουν υπερφίαλες περιγραφές, υπερβολές και ακρότητες.
Όλα αυτούς τους στοιχειώδεις λογοτεχνικούς κανόνες που κάνουν ένα έργο σοβαρό- τους βρήκα στο μυθιστόρημα της Λένας Φατούρου- και εκτίμησα για μία ακόμη φορά τη δυναμική της δημιουργικής της έμπνευσης.
Το «ένοχο μυστικό» είναι ένας ύμνος για την πίστη, την αφοσίωση, την εμπιστοσύνη, τον πόθο, την αξιοπιστία, που κρατούν τα όνειρα ζωντανά στην αληθινή αγάπη απέναντι στο τέλμα που φέρνει η συνήθεια.
Η συγγραφέας μέσα από τις συμπεριφορές των ηρώων της, νοηματοδοτεί τη ζωή κάνοντας ικανή την ανθρώπινη υπόσταση τους, το στοιχείο της ανυστερόβουλης προσφοράς, να μοιράζονται χαρές και λύπες, να συμπαραστέκονται στις δύσκολες στιγμές δίχως μεμψίμοιρες σκέψεις.
Άψογο το συγγραφικό αποτέλεσμα, κάνει ευδιάκριτη την ωριμότητα της δημιουργού που αναδεικνύεται περισσότερο, καθώς όχι μόνο καταφέρνει να εισδύει βαθιά στον εσωτερικό κόσμο των ηρώων της, αλλά το σπουδαιότερο, να ψυχογραφεί τα συναισθήματα τους. Αυτό για τη συγγραφέα είναι η μεγαλύτερη επιτυχία κι όχι απλά η πλοκή ή η επιφανειακή σύνθεση μιας πολύπλοκης μυθιστορίας.
Η Φατούρου πήρε στα χέρια της μια απλή καθημερινή ιστορία και χάθηκε σε χώρους σκοτεινούς για να φωτίσει κρυφές επιθυμίες, ανεκπλήρωτους πόθους, ελπίδες, τύψεις, ενοχές και ότι άλλο οι ήρωες της επιμελώς κυοφορούν μέσα τους.
Ανάδειξε όλα τα πλούσια συναισθήματα των ηρώων της, με την ίδια παρορμητικότητα που συμβαίνουν και στη ζωή. Κατέγραψε τις γυναικείες κι αντρικές επιθυμίες, αντιθέσεις και κορυφώσεις, όπως τις βιώνουμε μέσα στα δυο βασικά αντίπαλα στοιχεία, το καλό με το κακό.
Η καλά οργανωμένη σύνθεση πληροφοριών, αποτυπώνουν τα υπαρξιακά αποθέματα της συγγραφέως, που πηγάζουν από τα βάθη της προσωπικής της έμπνευσης, φανερώνοντας ένα αυτούσιο αποτέλεσμα κι ένα αστείρευτο πνεύμα, όπου ο αναγνώστης μοιράζεται μαζί της, όσα παρουσιάζει στις σελίδες του ένοχου μυστικού της.
Γραφή με πρόθεση να στέκεται κόντρα σε κάθε δυσκολία, σε κάθε κακή συμπεριφορά. Κόντρα σε όλους και όλα, με οδηγούς τη δύναμη της αγάπης και την αισιοδοξία της νιότης, πετυχαίνει να συγκινήσει αρκετές φορές και να προβληματίσει κάθε αναγνώστη της, θέτοντας τον αντιμέτωπο με τα δικά του προσωπικά διλήμματα για τις αξίες των ανθρώπινων σχέσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου