"Μια κυοφορούμενη αίρεση στην Ορθόδοξη Εκκλησία" Μητροπολίτου Ναυπάκτου Ιεροθέου
Η λέξη αίρεση προέρχεται από το ρήμα αιρέομαι-ούμαι και δηλώνει την επιλογή και προτίμηση μιας επί μέρους πλευράς μιας διδασκαλίας που απολυτοποιείται σε βάρος της καθολικότητος, της όλης αληθείας.
Από πλευράς
Ορθοδοξίας αίρεση είναι η απόκλιση από την καθιερωμένη διδασκαλία της
Εκκλησίας, όπως διατυπώθηκε από τους Αποστόλους, τους Πατέρας της Εκκλησίας,
κυρίως στις Τοπικές και τις Οικουμενικές Συνόδους.
Για
παράδειγμα, η διδασκαλία για την ένωση των δύο φύσεων στον Χριστό διατυπώθηκε
στην Δ’ Οικουμενική Σύνοδο, σύμφωνα με την οποία η θεία και η ανθρώπινη φύση
ενώθηκαν «ασυγχύτως, ατρέπτως, αδιαιρέτως, αχωρίστως» στην υπόσταση του Λόγου.
Όταν κάποιος
υπερτονίζη την θεία φύση σε βάρος της ανθρωπίνης φύσεως, περιπίπτει στην αίρεση του μονοφυσιτισμού. Όταν κάποιος άλλος υπερτονίζη την ανθρωπίνη φύση σε βάρος
της θείας φύσεως και κυρίως σε βάρος της ενότητος των δύο φύσεων, τότε
περιπίπτει στην αίρεση του νεστοριανισμού.
