Γοργοπόταμος 1942. Η συνάντηση Ζέρβα – Βελουχιώτη (βίντεο) 24/11/2014 Κατηγορίες: Β' ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ, ΣΥΝΕΒΗ ΣΗΜΕΡΑ Ετικέτες: Άρης Βελουχιώτης, Γοργοπόταμος, Κρις Γουντχάουζ, Ναπολέων Ζέρβας Δώδεκα Βρετανοί σαμποτέρ, υποστηριζόμενοι από περίπου 150 Έλληνες αντάρτες, ανατίναξαν τη γέφυρα του Γοργοπόταμου. Το κατόρθωμα ήταν τόσο σημαντικό που άφησε άφωνη την Ευρώπη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Για την επιτυχία της επιχείρησης, συνεργάστηκαν για πρώτη και τελευταία φορά οι δύο μεγαλύτερες αντιστασιακές οργανώσεις και οι ηγέτες τους, ο ΕΛΑΣ με τον Άρη Βελουχιώτη και ο ΕΔΕΣ με τον Ναπολέοντα Ζέρβα. Χαρακτηριστική είναι η μαρτυρία του Βρετανού υπαρχηγού, Κρις Γουντχάουζ, που τονίζει ότι «χωρίς τον Ζέρβα δεν θα γινόταν η επιχείρηση, χωρίς τον Βελουχιώτη δεν θα πετύχαινε». Αφότου οι Βρετανοί κομάντος έφθασαν στην Ελλάδα για περίπου ένα μήνα παρέμειναν απομονωμένοι στη σπηλιά της Στρώμης, μέχρι που ο ταξίαρχος Μάγερς έδωσε εντολή στον ταγματάρχη Γουντχάουζ, να βγει προς αναζήτηση του Ναπολέοντα Ζέρβα. Μετά την περιπετειώδη συνάντηση, ο Ζέρβας δήλωσε πρόθυμος να στηρίξει την επιχείρηση. Χρειάστηκαν όμως, και οι αξιόμαχες δυνάμεις του Βελουχιώτη. Οι συνεννοήσεις στις δύσκολες συνθήκες του βουνού, θυμίζουν σενάριο κινηματογραφικής ταινίας. Δείτε ακόμα το σχέδιο για την ανατίναξη της γέφυρας http://www.mixanitouxronou.gr/gorgopotamos-1942-to-schedio-gia-tin-anatinaxi-tis-gefiras/#sthash.UaBCzUGD.dpbs Δείτε την τελική μάχη και τις εκρήξεις http://www.mixanitouxronou.gr/gorgopotamos-1942-to-sampotaz-sti-gefira/#sthash.33fDdaq5.dpbs...

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/gorgopotamos-1942-i-sinantisi-zerva-velouchioti/

Ἡ Ἒκθεσις τοῦ Ζέρβα γιὰ τὸν Γοργοπόταμον

Διαβάζοντας γιὰ τὴν ἐπιχείρηση Χάρλινγκ, ὃπως ὀνομάστηκε ἡ ὃλη ἐνέργεια τῆς ἀνατίναξης τῆς γέφυρας τοῦ Γοργοποτάμου, ἦρθα σὲ σύγχυση…. Τὸ κάθε ἂρθρον, διαφέρει ἀπὸ τὸ ἂλλο σὲ ἀρκετὰ στοιχεῖα τόσο, ποὺ ἀναρωτιόμουν ἂν ἀναφέρονται στὸ ἲδιο συμβᾶν!
Πρόθυμος ὁ Ἂρης, ἀνέλαβε τὸ σχεδιασμὸ τῆς ἐπιχείρησης καὶ τὴν ἒφερε εἰς πέρας, διάβασα σὲ μερικὰ ἂρθρα· ἐξαφανισμένος ὁ Ἂρης γιὰ ἓνα μῆνα, ἀπέφευγε τὴ συνάντηση μὲ τὴν ἀγγλικὴ ἀποστολή, παραλίγο ν΄ἀναβληθῇ ἡ ἐπιχείρηση, διαβάζω σὲ ἂλλα…
140 ἀντάρτες τοῦ ΕΛΑΣ συμμετεῖχαν στὸ πλευρὸ τοῦ Βελουχιώτη, διαβάζω ἐκεῖ… 120 ἂντρες διαβάζω ἀλλοῦ! Οἱ ἂντρες τοῦ Ζέρβα… ἀλλοῦ ἀναφέρονται ὡς 50… 60… 70… καὶ ἀλλοῦ 80!
Ἡ Ἱστορία φίλοι μου δὲν κόβεται καὶ ράβεται στὰ μέτρα τῶν ἐκάστοτε ἰδεολογικῶν ἀπόψεων! Ἡ Ἱστορία καταγράφεται ὡς ἒχει! Τὸ μόνο ποὺ μποροῦμε νὰ προσθέσουμε ἐμεῖς, εἶναι ἡ κριτική μας…
Γιὰ αὐτὸ…
Διαβάζουμε στὸ Μῆλο τῆς Ἒριδας τοῦ C. M. Woodhouse σελ. 214-215:
«…[…]… Καὶ οἱ δύο αὐτὲς ἐπιχειρήσεις (σμ. ἀνατίναξη γέφυρας Γοργοποτάμου καὶ ἀνατίναξη γέφυρας Ἀσωποῦ) ἒφεραν τὸ ἲδιο ἀποτέλεσμα στὴν ἲδια σιδηροδρομικὴ γραμμή. Ἡ πρώτη ὃμως ἒγινε ἀπὸ μία βρετανικὴ δύναμη καὶ ἀπὸ δυνάμεις άνταρτῶν καὶ τοῦ ΕΛΑΣ καὶ τοῦ ΕΔΕΣ. Ἡ δεύτερη ἒγινε μόνο ἀπὸ βρετανικὴ δύναμη, χωρὶς καμιὰ συμμετοχὴ ἀνταρτῶν.
Ἡ ἐξήγηση βρίσκεται στὸ ὃτι τὸ ΕΑΜ-ΕΛΑΣ δὲν εἶχε πρόθεση νὰ πάρει μέρος σὲ καμία ἀπὸ τὶς δύο ἐπιχειρήσεις. Στὴν πρώτη ἐξαναγκάσθηκαν, ἐνὼ στὴν δεύτερη ὂχι. Ὃταν ἡ πρώτη ὀμάδα Βρετανῶν ἀλεξιπτωτιστῶν ἒπεσε στὴν Ἑλλάδα τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 1942, προσγειώθηκε πολὺ κοντὰ στὴν γέφυρα τοῦ Γοργοποτάμου καὶ στὴν μονάδα τοῦ ΕΛΑΣ ποὺ διοικοῦσε ὁ Ἂρης Βελουχιώτης. Ὁ Ζέρβας βρισκόταν 100 μίλια μακριά, στὰ δυτικά.

Το χρονικό της έναρξης του αντιστασιακού Αγώνα της οργάνωσης Εθνικού Δημοκρατικού Ελληνικού Συνδέσμου (ΕΔΕΣ) σύμφωνα με τον Στυλιανό Χούτα

Ο Ναπολέων Ζέρβας ανεχώρησε στις 23/07/1942 απ’ την Αθήνα με κατεύθυνση την επαρχία Βάλτου στην βόρεια Αιτωλοακαρνανία με σκοπό να ξεκινήσει τον αντάρτικο αγώνα του. Λόγω του ότι ο ΕΔΕΣ αναπτύχθηκε και έδρασε κυρίως στην Ήπειρο έχει δημιουργηθεί η λανθασμένη εντύπωση ότι ξεκίνησε από εκεί. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι η επαρχία Βάλτου ήταν η πρώτη του τοπική επιλογή για το ξεκίνημα του αντάρτικου.
Τους λόγους της επιλογής του Βάλτου τους αναφέρει ο ίδιος σε άρθρο του στην εφημερίδα Ακρόπολη στις 22-11-1949:
Η απαρχή του εθνικού αγώνα του ΕΔΕΣ του Ζέρβα λοιπόν έγινε στην επαρχία Βάλτου, όπου είχε ήδη ιδρυθεί η φιλοβασιλική Ανεξάρτητη Εθνική Οργάνωση Βάλτου, της οποίας αρχηγός ήταν ο γιατρός Στυλιανός Χούτας. Η επαρχία Βάλτου ήταν μία φτωχή ορεινή περιοχή, όπου όμως είχαν εγκαταλειφθεί πολλά όπλα απ’τον υποχωρούντα ελληνικό στρατό το 1941. Αργότερα, αυτό βοήθησε σημαντικά την ανάπτυξη του εθνικού αντιστασιακού κινήματος στην περιοχή. Οι Βαλτινοί είχαν οργανωθεί απ’τις αρχές του 1942 στην προαναφερόμενη οργάνωση η οποία βέβαια αντιμετώπιζε σημαντικές δυσκολίες. Π.χ. τον Απρίλιο του 1942 συνελλήφθη απ’τους Ιταλούς ο Χούτας πρωτού τελικά αφεθεί ελεύθερος, ενώ η έλλειψη οικονομικών πόρων ήταν ανασταλτικός παράγοντας για την περαιτέρω ανάπτυξη.
Τέλος Ιουλίου του 1942 φθάνει με άκρα μυστικότητα στον Βάλτο ο Ζέρβας συνοδευόμενος από 4 συντρόφους του (Μυριδάκης, Παπαδάκης, Πυρομάγλου, Κωτσάκης), και έρχεται σε επαφή με τον φίλο του Δημήτρη Ίσκο στο χωριό Δούνιστα. Ο Ζέρβας κυκλοφορούσε με το ψευδώνυμο «Νίκος Σουλιώτης». Ο Ίσκος όμως αποδεικνύεται λανθασμένη επιλογή. Έστειλε τον Ζέρβα και τους συντρόφους του να διαμένουν σε στάνες στα ορεινά του Βάλτου, με σκοπό να τον προστατέψει όπως έλεγε. Στην πραγματικότητα εκμεταλλευόταν την περίσταση και απομυζούσε τις λίρες που είχε πάνω του ο Ζέρβας για οργάνωση αντάρτικου, για να του δίνει τρόφιμα. Είχε βγάλει επίσης την φήμη ότι αυτοί που κρύβονταν στις στάνες ήταν μαυραγορίτες. Παράλληλα χανόταν το μεγαλύτερο μέρος του υλικού που έστελνε στο βουνό η οργάνωση του ΕΔΕΣ για την ανάπτυξη του αντάρτικου, ενώ το ίδιο συνέβη και με το υλικό από μία συμμαχική ρίψη που έγινε στις 27/08/1942. Ο Ζέρβας ήταν ουσιαστικά σε απομόνωση με μόνο σύνδεσμο στην περιοχή τον αναξιόπιστο Ίσκο.

Ναπολέων Ζέρβας: Ένας αληθινός πολέμαρχος

«Έχει ο τακτικός στρατός άλλον άντρα σαν κι’ αυτόν;» αυτά τα λόγια φέρεται να είπε ο Άρης Βελουχιώτης στους αντάρτες του, για τον στρατηγό Ναπολέοντα Ζέρβα. Η παραδοχή αυτή και μόνο απο τον Άρη, τον μεγαλύτερο πολέμιο του Στρατηγού, είναι αρκετή για να αναιρέσει τις όποιες κατηγορίες-θεωρίες αναπτύχθηκαν απο την αριστερά, απο την μεταπολίτευση και μετά.
Ο Ζέρβας γεννήθηκε το 1891 στην Άρτα, πατέρας του ήταν ο Νικόλαος Ζέρβας- πολέμησε το 1897 για την απελευθέρωση της Κρήτης απο τους Τούρκους-και μητέρα του η Ευανθία το γένος Κωνσταντοπούλου. Η οικογένεια των Ζερβαίων, σα γνήσια Σουλιώτικη φάρα, πρωτοστάτησε στους αγώνες κατά του Αλή πασά και πολλοί απο αυτούς υπήρξαν οπλαρχηγοί στα χρόνια της Επανάστασης του 1821. Ο ίδιος ο Ζέρβας υπαινισσόταν την ιστορική καταγωγή του λέγοντας πολλές φορές: «Είμαι Ναπολέων, είμαι και Ζέρβας».
Το 1910 κατατάσσεται ως εθελοντής οπλίτης στο στράτευμα, τα χρόνια είναι δύσκολα απαιτούν αγώνες και θυσίες και ο ίδιος το ξέρει καλά. Επηρεασμένος απο το κίνημα στο Γουδί και τον «Στρατιωτικό σύνδεσμο» είναι φανατικός υποστηρικτής του Ελευθερίου Βενιζέλου. Πολεμά στους Βαλκανικούς και προάγεται τιμητικά στο βαθμό του Ανθυπασπιστή «επ’ανδραγαθία». Το 1914 αποφοιτά απο τη Σχολή Υπαξιωματικών. Σάν γνήσιος Φιλελεύθερος και σφόδρα αντιβασιλικός στα χρόνια του Εθνικού Διχασμού προσχωρεί στο κίνημα της «Εθνικής Αμύνης» το 1916. Μάλιστα για ένα διάστημα θα διατελέσει και υπασπιστής της τριανδρίας Βενιζέλου-Δαγκλή-Κουντουριώτη.
Το 1917 πολεμά στο Μακεδονικό μέτωπο εναντίον των Γερμανοβουλγάρων. Εξαιτίας του θάρρους και της ανδρείας του το 1920 φτάνει στο βαθμό του Ταγματάρχη «επ’ ανδραγαθία». Το ’21 επιστρέφει ο βασιλίας Κωνσταντίνος και ο Ζέρβας, μαζί με μια ομάδα βενιζελικών αξιωματικών εξορίζεται αυτοβούλως στην Κωνσταντινούπολη. Επιστρέφει στο στράτευμα μετά την Μικρασιατική καταστροφη ως Ταγματάρχης. Το καλοκαίρι του 1925 διορίζεται Φρούραρχος Αθηνών απο το στρατιωτικό καθεστώς του Πάγκαλου.
Ένα χρόνο μετά θα αλλάξει «στρατόπεδο» και θα ανατρέψει τον Πάγκαλο στο πλευρό του Γεωργίου Κονδύλη. Παρ’ όλα αυτα ο Κονδύλης θα αξιώσει τη διάλυση των δύο Ταγμάτων Δημοκρατικής Φρουράς, των οποίων ηγούνταν οι Ζέρβας, Ντερτιλής. Αποτέλεσμα ήταν οι αιματηρές συγκρούσεις στο κέντρο της Αθήνας και η οριστική διάλυση των Ταγμάτων. Οι δύο αξιωματικοί πέρασαν απο Στρατοδικείο και αμνηστεύτηκαν αργότερα (1928) απο την κυβέρνηση του Βενιζέλου.
Ο Ζέρβας αποστρατεύεται με τον βαθμό του Αντισυνταγματάρχη. Την περίοδο της δικτατορίας του Μεταξά ακόμη και στον πόλεμο του ’40 δεν του επετράπη να πολεμήσει τον εισβολέα. Σύντομα όμως θα οδηγούνταν στην κορύφωση ενός προσωπικού μεγαλείου, ικανού να τον συμπεριλάβει στο πάνθεο των Ηρώων της νεότερης Ελληνικής ιστορίας.
Στις 27 του Απρίλη του 1941 οι Γερμανοί μπαίνουν στην Αθήνα. Στις 14 Απριλίου ο Ζέρβας θα φυλακισθεί στο στρατόπεδο Μακρυγιάννη για δύο ολόκληρες βδομάδες. Γράφει ο έμπιστος του Ζέρβα, Μιχάλης Μυριδάκης ( Αγώνες της Φυλής – Εθνική Αντίσταση ΕΔΕΣ-ΕΟΕΑ 1941-1944, τόμος Ά, σελ. 15):