Επέτειος θανάτου του δασκάλου της Αναγέννησης, Sandro Botticelli

15:48, 17 Μάιος 2010 | tvxsteam tvxs.gr/node/37274

Σαν σήμερα, το 1510, πέθανε ο Ιταλός ζωγράφος, Sandro Botticelli, το ταλέντο του οποίου χαρακτήρισε την πρώιμη περίοδο της Αναγέννησης. Με μοναδικό ύφος που κατέστησε τα έργα του αναγνωρίσιμα, ο Botticelli άφησε πίσω αριστουργήματα όπως «Η γέννηση της Αφροδίτης» και η «Άνοιξη».

Ο Alessandro Filipepi, ο οποίος έγινε γνωστός ως Sandro Botticelli εκτιμάται ότι ήρθε στη ζωή γύρω στο 1444, στη Φλωρεντία. Μαθήτευσε δίπλα στον Fra Filippo Lippi όπου ανακάλυψε το δικό του ζωγραφικό ύφος και σε ηλικία 15 ετών ήταν ήδη αναγνωρισμένος για το ταλέντο του – κάτι που του επέτρεψε να ανοίξει δικό του εργαστήριο όπου πολλοί νέοι έσπευσαν να μαθητεύσουν δίπλα του.
Το ύφος του κατέληξε να είναι εμφανώς διακριτό, τα πορτρέτα του έμοιαζαν μελαγχολικά ή θλιμμένα, ενώ η αίσθηση ροής που έδινε στην κίνηση σύντομα έγινε αναγνωρίσιμη και χαρακτηριστική του πινέλου του. Στο έργο του περιλάμβανε στοιχεία τόσο από τη χριστιανική παράδοση όσο και από την παγανιστική. Συχνά επαναλάμβανε στα έργα του τη μορφή μιας θλιμμένης κοπέλας η οποία μοιάζει εντελώς αποκομμένη απ’ όσα συμβαίνουν γύρω της. Ενίοτε παρουσίαζε στους παραδοσιακούς ρόλους τους τα φύλα ενώ άλλες φορές εμφάνιζε τη γυναίκα ως την κυρίαρχη και επιβλητικότερη φιγούρα.
Το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς του έγινε για παραγγελίες της πανίσχυρης οικογένειας των Medici, οι οποίοι κατείχαν κορυφαία θέση στην κοινωνία της Φλωρεντίας,. Το 1481 προσεκλήθη στη Ρώμη προκειμένου να συμμετάσχει στη διακόσμηση της Cappella Sistina, μαζί με καλλιτέχνες όπως οι Perugino, Ghirlandaio και αργότερα ο Michelangelo. Ο Botticelli δημιούργησε τρία μεγάλα έργα καθώς και επτά παπικά πορτρέτα στο διάσημο παρεκκλήσι ενώ επιστρέφοντας στην Φλωρεντία φιλοτέχνησε πλήθος έργων σε άλλες εκκλησίες.
Το ύφος του παρουσίασε αξιοσημείωτη αλλαγή με το πέρασμα των χρόνων ενώ έγινε ακόλουθος του μοναχού Savonarola, ο οποίος είχε μεγάλη απήχηση στην Φλωρεντία. Πολλά από τα μέχρι τότε έργα του Botticelli κρίθηκαν ασεβή προς το θεό και κάηκαν μαζί με διάφορα βιβλία. Όταν όμως η δημοτικότητα εγκατέλειψε τον Savonarola, κάηκε ο ίδιος ο μοναχός στο κέντρο της Φλωρεντίας. Πολλοί ακόλουθοί του εγκατέλειψαν την πόλη, όμως ο Botticelli παρέμεινε και συνέχισε να ζωγραφίζει, με έντονο το θρησκευτικό αίσθημα και τους συμβολισμούς σε πολλά έργα του. Κέρδισε τη φήμη του ζωγράφου που φιλοτεχνούσε εξαιρετικά Αγίες Τράπεζες και κέρδισε σημαντικά ποσά από τις αναθέσεις που λάμβανε. Λόγω του σεβασμού στο πρόσωπό του, συμμετείχε στην επιτροπή που επέλεξε το σημείο όπου ο Michelangelo θα τοποθετούσε το άγαλμά του, Δαυίδ.
Ο Sandro Botticelli έφυγε από τη ζωή σε ηλικία περίπου 65 ετών, κατά πολλούς φτωχός και άσημος την ώρα του θανάτου του, κάτι που προέκυψε λόγω της τεράστιας φήμης που είχαν πλέον οι νεότεροί του Michelangelo, Raphael και Leonardo Da Vinci. Τα έργα του θεωρούνται αριστουργήματα της εποχής του όμως χρειάστηκαν περίπου 400 χρόνια μετά το θάνατό του για να αναγνωριστεί η αξία τους. Η πρώτη μονογραφία για τον καλλιτέχνη κυκλοφόρησε μόλις το 1893 ενώ την περίοδο 1900-1920 γράφτηκαν περισσότερα βιβλία για τον Botticelli απ’ ότι για οποιονδήποτε άλλο ζωγράφο.