ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΟΣ. ΒΑΛΑΩΡΙΤΗ.

ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΟΣ: ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ.

 Μη με ρωτας που ερχομαι

Μη με ρωτας που τρεχω..

Πατριδα εγω δεν εχω..

Παρα του βατου τα’ αγριο τα’ αγκαθια

Κλαδι..

Με δερνει τα’ ανεμοβροχο, ειμαι φτωχο πουλι.

Ολογικος το παλατι  μου,

Και το βιο μου ειν’ η χαρα

Πετω κορνιαζω ξεγνοιαστος

Οσο’ χω τα φτερα…

Και εκει που της εμαλαζα,

Το ξεσχισμενα… στηθη…

Διαβατη μου, το αιματης στην τραχηλια

Μου η πικραδα…….

Και στο λαιμο παντοτεινα γραμμενη

η κοκκιναδα…..

Αλλα ….δεν θελω κλαμματα, μακρα από

Μενα ο ΠΟΝΟΣ…

Βασιλικο παλατι μου είναι τα’ αραμνου ..

Ο κλωνοςκαι το βιο μου….

Ειν’ η χαρα.

Θελω να ΖΗΣΩ ΞΕΓΝΟΙΑΣΤΟΣ ΟΣΟ ‘ ΧΩ ΦΤΕΡΑ.

ΑΠΟ...... ΠΟΙΗΤΙΚΗ.................. ΣΥΛΛΟΓ. Α.ΒΑΛΑΩΡΙΤΗ.