ΣΑΡΚΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ:
Τι ομορφια που εισαι με
τρομαζει
Η ομορφια σου, σε
πειναω. Σε διψαω
Σου δεομαι: Κρυψου γινε
αορατη
Για ολους, ορατη μονον σ’
εμενα
Καλυμενη απ’ τα μαλλια
ως τα νυχια
Των ποδιων με σκοτεινο
διαφανο πεπλο
Διαστικτο απ’ τους ασημενιους,
στεναγμους
Εαρινων φεγγαριων.
Οι ποροι σου εκπεμπουν
φωνιεντα,
Συμφωνα ιμεροεντα.
Ανθρωπων απορρητες
λεξεις.
Τριανταφυλλιες..εκρηξεις
απ’ την
ΠΡΑΞΗ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ
Το πεπλο σου ογκωνεται,
Λαμπει πανω απ’ τη
νυχτωμενη πολη
Με τα ημιφωτα μπαρ
Το ναυτικο
οινομαγειρειο.
Πρασσινοι προβολεις …
Φωτιζουνε το
διανυκτερευον
Φαρμακειο.
Μια γυαλινη σφαιρα
περιστρεφεται
Γρηγορα δειχνοντας
Τοπια της υδρογειου..
Ο μεθυσμενος
τρεκλιζει σε μια τρικυμια
Φυσημενος απ’ την
αναπνοη του σωματος σου.
ΜΗ ΦΕΥΓΕΙΣ….
ΜΗ ΦΕΥΓΕΙΣ……
ΠΗΓΕΣ: ΠΟΙΗΣΗ: ΓΙΑΝΝΗ
ΡΙΤΣΟΥ : ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΑΡΚΙΝΟ ΛΟΓΟ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου