ΣΟΝΕΤΟ ΤΟΥ ΓΛΥΚΟΥ ΠΑΡΑΠΟΝΟΥ: ΠΟΙΗΜΑ:
Φοβαμαι μην χασω το θαυμα
Των αγαλματινων ματιων σου
Και την μελωδιΑα…που μου αποθετει τη νυκτα
Στο μαγουλο το μοναχικο ροδο της ανασα σου
Πονω που εμαι σε τουτη την οχθη
Κορμος διχως κλαδια με πιοτερο
Λυπαμαι που δεν εχω τον ανθο,
πολφο η πηλο
Για το σκουληκι του μαρτυριου
μου.
Αν εισαι εσυ ο κρυμμενος
μου θησαυρος
Αν εισαι εσυ ο σταυρος
& ο υγρος μου πονος,
Αν ειμαι το σκυλι της αρχοντιας
σου
Μη με αφησεις να χασω ότι εχω
κερδισει
Και στολισε τα νερα του ποταμου σου
Με φυλλα από το ……..
ΦΡΕΝΟΚΡΟΥΣΜΕΝΟ ΜΟΥ…ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ.
ΠΗΓΕΣ: ΠΟΙΗΣΗ: ΑΠΟ ΣΥΛΛΟΓΗ: ΦΡΕΝΤΕΡΙΚΟ ΓΚΑΡΣΙΑ ΛΟΡΚΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου