ΤΡΕΧΑΝΤΗΡΑ - ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΥ.

ΤΡΕΧΑΝΤΗΡΑ: ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ.

 Καταμεσις ανεμου η τρεχαντηρα

Με τα πανια της τοξα τεντωμενα

Του διακου την στερνη επηρε γυρα

Στα γυαλινα βουνα τα γυμνωμενα.

Κι ο αιθεροδρομος βογγος

Που’ πλημμυρα….

Στα ξαρτια, στα πρυμνησια, στην αντενα,

Δελφινια παρατρεχαν…

Ολοενα……..

Την εκρουε με το κωμα ολορτη

Λυρα…..

Δικοπη σπαθα ξεσκιζε η καρδια…..

Κι ο αφρος στη πρυμνια, χωρις σε δυο

Κρινα……..

Των σταλων  ανατιναζε το σειτρο.

Των μ’ένα λασκα- ο ηλιος….

Μεσουρανει…

Στων σαλωνων εμπηκε το λιμανι,

Με τον καταμεσημερον μαιστρο.

ΑΠΟ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓ.

ΑΓΓΕΛΟΥ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΥ.