Την καλησπέρα μου… Δεν έχω κάτι άλλο να σου στείλω ούτε τίποτε περισσότερο να σου πω και να μοιραστώ μαζί σου. Μια απλή, τυπική καλησπέρα, που κρύβει μέσα της τα ανείπωτα όλου του κόσμου και της ψυχής μου.
Πέρασε τόσος καιρός που έχουμε να μιλήσουμε που μαζεύτηκαν πολλά να σου πω. Τόσα πολλά που έγιναν θάλασσα κι έπνιξαν τις σκέψεις μου και μαζί με αυτές και την φωνή μου. Τίποτε δεν έμεινε. Μια καλησπέρα κι ένα αντίο μονάχα, κι αυτό μισό, δεν πρόλαβε να ολοκληρωθεί.
Μην ανησυχείς. Δεν θα σου πω τίποτε για να σε πονέσω ή να σε πληγώσω. Αυτά ανήκουν στο παρελθόν, σε μια άλλη ζωή, μια ζωή που πίστευα ότι θα μπορούσα να ζήσω μαζί σου. Αλλά αυτό το κορίτσι που γνώρισες χάθηκε και μαζί της πήρε κι όλα τα λόγια που ήθελε να σου πει. Τα έκανε ένα κουβάρι, τα μάζεψε όπως – όπως και το έβαλε βιαστικά στα πόδια. Λέξεις μπλεγμένες κι ανάκατες. Τις κουβαλούσε μέσα της κι έτρεχε μπας και τις βάλει σε σειρά, σε μία τάξη. Αλλά όλο και κάποια λέξη της έπεφτε στο δρόμο έτσι όπως έτρεχε κι όλο και κάποια κουβέντα χανόταν κάθε που σκόνταφτε κι έπεφτε. Ώσπου, πλέον δεν είχαν σημασία τα λόγια και τα κουβάρια της. Πλέον ελάφρυνε το φορτίο της και αλλάξανε πολλά.
Γιατί όσο πιο μακριά έφευγα τόσο πιο πολύ άλλαζα και μεταμορφωνόμουν από το δειλό κοριτσάκι που ήξερες σε μια δυνατή γυναίκα. Δεν άφησε μονάχα ο χρόνος τα σημάδια του πάνω μου… Τα άφησες κι εσύ. Κι αφού δεν μπορεί να ξεφύγει κανείς από τον χρόνο τουλάχιστον θα ξέφευγα εγώ από εσένα. Και πράγματι, το έκανα!
Μονάχα την καλησπέρα μου, λοιπόν σου στέλνω! Τίποτε άλλο. Τα λόγια έμειναν ανείπωτα όπως και τα όνειρα που έκανα μαζί σου. Τα πάντα έμειναν στις σκέψεις μου, απραγματοποίητα όνειρα που δεν κατάφεραν ποτέ να γίνουν πράξεις, να πάρουν ουσία και μορφή.
Ίσως για εμάς το όνειρο να τέλειωσε λιγάκι πιο νωρίς. Δεν πειράζει. Ίσως, δεν μας άξιζε το κάτι παραπάνω. Ίσως, κάποια άλλη στιγμή, σε μιαν άλλη ζωή. Μα όχι τώρα. Τώρα πέρασε ο καιρός και τα χρόνια μας. Τώρα το παρόν μας ανήκει αλλού.
Α! Κι ένα μυστικό θα σου πω! Αγάπη μόνο! Παντού και πάντα! Μην χαλιέσαι, δεν αξίζει!.. Κάποιος άλλος με έμαθε αυτό αλλά πάντα μου ήθελα να το μοιραστώ μαζί σου.
Κι αν κάποτε ανταλλάξαμε λόγια μεγάλα τώρα μας έμεινε μονάχα μια λέξη μικρή να μοιραστούμε. Δεν πειράζει! Δεν πονάει άλλο το μέσα μου πια. Ούτε για σένα ούτε για τίποτε! Για κανέναν! Έχω δίπλα μου μονάχα ότι αξίζει και αγαπώ. Επιλογές είναι όλα!
Να είσαι καλά!
Καλησπέρα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου