O ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ Λ. ΤΟΛΣΤΟΪ

(Μια ματιά στο διήγημά του :  Ο θάνατος του Ιβάν Ιλιτς)

    Ο Λ. Τολστόϊ ζούσε με πολύ ένταση το φόβο του θανάτου και αυτό έχει να κάνει με τα πρώϊμα τραυματικά βιώματά του. Πολύ μικρός είχε βγάλει «κραυγή τρόμου» όταν αντίκρυσε στο φέρετρο την αγαπημένη του μητέρα. Στη συνέχεια ο θάνατος του πατέρα του όταν ήταν μόλις εννέα ετών και οι απώλειες άλλων αγαπημένων προσώπων, όπως της νταντάς του, του θείου του, αλλά και δύο παιδιών του αργότερα, τον έκανε να στέκεται με φρίκη και αγωνία απέναντι στα μεγάλα ερωτήματα της ζωής και του θανάτου. Η σκέψη του πάνω στο θάνατο βλέπουμε να παίρνει διαστάσεις υπαρξιακές και να συνάδει με την Υπαρξιακή θεώρηση του θανάτου, ως πλήρη εκμηδενισμό της ύπαρξης. Τη βαθειά αυτή αίσθηση του θανάτου ως προσωπικού γεγονότος,  ο Λ. Τολστόϊ την ξεχωρίζει από το θάνατο στη γενική και αφηρημένη του μορφή. Τη διάκριση αυτή μεταξύ του θανάτου, στη γενική του μορφή που αφορά γενικά όλους τους ανθρώπους και στην ειδική που αφορά τον συγκεκριμένο άνθρωπο, κάνει ο Λ. Τολστόϊ στο βιβλίο του : «Ο θάνατος του Ιβάν Ιλιτς».