Άλλαξα, δεν συνεχίζω να αλλάζω, άλλαξα, πάει, ως εδώ!
Έφτασε η στιγμή να ζήσω αυτό που έγινα!
Δεν εκφράζομαι όπως παλιά!
Δεν ονειρεύομαι όπως παλιά!
Δεν εμπιστεύομαι όπως παλιά!
Δεν αγαπώ όπως παλιά!
Οι ταχύτητες ανεβαίνουν για τα θέλω μου και χαμηλώνουν για τα μπορώ μου…
Μπορώ μόνο όσα θέλω!
Η ζωή μου αρνείται να γυρίσει πίσω ξανά! Κανένα μήπως, κανένα αν, κανένα γιατί, πια δεν έχει καμία δύναμη επάνω μου!
Τα άφησα όλα πίσω και προχωρώ τον δρόμο που χάραξα, τον δρόμο που άνοιξα με τα χέρια μου, το δρόμο που περπάτησα με τον ιδρώτα μου, που δημιούργησα με την καρδιά μου κι αυτό δεν επιστρέφει πίσω.
Σας ακούω κάποιους να ψυθιρίζετε σε τυφλά σημεία, νομίζετε πως δίνω σημασία στα σκοτεινά πρόσωπά σας; Νομίζετε πως οι κουβέντες σας συνεχίζουν να πονούν την ψυχή μου, να δίνουν τροφή στη σκέψη μου;
Το μόνο που απέμεινε εδώ, μέσα μου, είναι οι κενές αναμνήσεις σας, οι προδομένες από καιρό υποσχέσεις σας, είναι τα ψέμματα που πλέον δεν με αγγίζουν.
Ποιος στήριξε ποιον, ποιος στάθηκε σε ποιον, ποιος αγνόησε την πισώπλατη μάχαιρα και στην δύσκολη στιγμή συμπαραστάθηκε ξανά και ξανά;
Όχι γιατί είναι βλάκας! Επειδή είναι άνθρωπος! Κι αυτό είναι το μόνο ένα που δεν θα μου αλλάξετε ποτέ! Να είμαι άνθρωπος!
Σκλήρυνα, ναι!
Απομακρύνθηκα, ναι!
Πάγωσα, ναι!
Άλλαξα, ναι!
Τίποτα όμως και κανείς από εσάς τους δήθεν, δεν θα με κάνει απάνθρωπο! Τίποτα και κανείς δεν θα σταματήσει το χέρι μου εκεί που θέλει να βοηθήσει, τα λόγια μου εκεί που θέλουν να ακουστεί κουράγιο, την ψυχή μου εκεί που θέλει να προσφέρει, την καρδιά μου εκεί που θέλει να γλυκάνει την πίκρα!
Άλλαξα, δεν σας αρέσει, το γνωρίζω!
Άλλαξα επιτέλους για εμένα!
Άλλαξα γιατί σταμάτησα να είμαι παρών παντού και πάντα όπως κάποτε!
Άλλαξα γιατί αυτό που ήμουν δεν άρεσε σε εμένα, όχι σε εσάς!
Άλλαξα γιατί η ζωή μου είναι δική μου κι όσο κιαν με πληγώσατε, όσο κιαν με πικράνατε, όσο κιαν με προδώσατε τελικά δίχως όλ’ αυτά ίσως να μη γινόμουν τίποτα από αυτό μου το τώρα!
Και όχι! Μην παίρνετε θάρρος!
Σε κανέναν δεν αξίξει καμιά απανθρωπιά, κανένα ψέμα, καμιά απάτη για να αλλάξει! Μα αφού έτσι έγινε, τουλάχιστον κατάφερα ακόμη και μέσα από την σαπίλα σας να νικήσω!
Δεν εκφράζομαι όπως παλιά!
Δεν ονειρεύομαι όπως παλιά!
Δεν εμπιστεύομαι όπως παλιά!
Δεν αγαπώ όπως παλιά!
Άλλαξα, πάει, ως εδώ!
Θα παραμείνω μόνο άνθρωπος κι αυτό δεν θα το αλλάξω ποτέ και για κανέναν σας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου