» Εκείνος που θα αισθανθεί ολοκληρωτικά τη μουσική μου, θα νιώσει τον εαυτό του απολυτρωμένο από τις δοκιμασίες της ζωής». Με τα λόγια αυτά ο μεγαλύτερος συνθέτης των αιώνων εκφράζει την πεποίθησή του για την δύναμη της μουσικής του.
Πραγματικά, η μουσική του Μπετόβεν είναι η ίδια η ψυχή της μουσικής. Από το περιεχόμενο της χαρακτηρίζεται ως ηθική, γιατί μέσα από τα κομμάτια της ο άνθρωπος ανυψώνεται σ’έναν ανώτερο κόσμο και απολυτρώνεται από τα προβλήματα της καθημερινότητας. Η μουσική του, με τις αλλεπάλληλες αντιθέσεις της , συγκλονίζει όλες τις χορδές της ανθρώπινης ψυχής, ενώ, ταυτόχρονα, πετυχαίνει την ισορροπία πνεύματος και ψυχής με την λογική την υψηλή πνοή που διαχέεται στις ίδιες αντιθέσεις.
Ο πλούσιος κόσμος των συναισθημάτων και των υψηλών ιδανικών αγκαλιάζει τις νότες του, μ’ έναν μαγικό τρόπο. Η χαρά, η λύπη, ο πόνος εναλλάσσονται αριστοτεχνικά, ενώ η αγάπη, η θέληση, ο ηρωισμός αποκαλύπτονται με μεγαλοπρέπεια. Τα θέματά του διακρίνονται για την απλότητά τους, που όμως, επεξεργάζεται ακούραστα και διεξοδικά. Εκείνο που τον καθιέρωσε ως τον μεγαλύτερο συνθέτη είναι ότι θέλησε όχι μόνο να συνθέσει ωραία μουσική, αλλά και να εκφραστεί μέσα από αυτήν και όπως φαίνεται το πέτυχε. Μας έδωσε ένα ασυγκράτητο πνευματικό προϊόν, μέσα στο οποίο φανέρωσε στοιχεία της ανθρώπινης προσωπικότητας και του απόκρυφου συναισθηματικού κόσμου.
Για να τονιστεί το μεγαλείο του έργου του, η απήχησή του στην ανθρωπότητα και η αντοχή του στο χρόνο, αξίζει να αναλυθούν μερικά στοιχεία του χαρακτήρα του ανθρώπου Μπετόβεν. Γεννήθηκε στο Μπον της Γερμανίας το 1770, και πέθανε το 1827. όταν ήταν ακόμη στην ηλικία των 4 έδειξε το ανεπτυγμένο μουσικό του αίσθημα. Σημαντικό ρόλο στα πρώτα βήματα της ζωής του, έπαιξε η τρυφερή του μητέρα.
Έζησε απλή ζωή. Ποτέ δεν ζήλεψε την πολυτέλεια των πριγκίπων της εποχής του, αν κι έζησε αρκετά κοντά τους. Ο Μπετόβεν λάτρευε υπερβολικά την φύση. Ο ίδιος έγραψε κάποτε: » Αγαπώ το δέντρο από έναν άνθρωπο». Στην ηλικία των 30 ετών έχασε την ακοή του. Από το 1815, έτος της μεγαλύτερης δόξας του, συνεννοείται μόνο γραπτώς με τους γύρω του. Το πλήγμα αυτό της υγείας του, ήταν πολύ σημαντικό για την εξέλιξη της σταδιοδρομίας του.
Ο Mπετόβεν σαν άνθρωπος ήταν ιδιαιτέρως ρεαλιστής και αλτρουιστής. Περί το 1802, ο ίδιος έγραψε: » Δεν αναγνωρίζω άλλο σημείο υπεροχής του εαυτού μου, πέρα από την καλοσύνη». Τρία ήταν τα ιδανικά που ξεχώρισαν στην ζωή του, όπως η αγάπη, η ελευθερία και η αλήθεια για τα οποία αγωνίστηκε ευσυνείδητα. Άνθρωπος μεγαλοφυής. Αγάπησε την ζωή του, μόνο και μόνο για να προσφέρει τη χαρά που η ίδια του στέρησε. Έκανε τον πόνο του τραγούδι, για να καταξιώσει τον άνθρωπο μέσα στο πέρασμα των αιώνων. Τα μεγαλύτερα δημιουργήματά του συνέθεσε, όταν ήταν εντελώς κουφός. Ήταν η σημαντικότερη νίκη για τον ίδιο.
Ο Μπετόβεν , τελειοποίησε το μουσικό είδος της Συμφωνίας και συστηματοποίησε την οργανική μουσική. Είναι ο κυριότερος εκπρόσωπος της καθαρής ή απόλυτης μουσικής, που θεωρείται ως άμεση έκφραση του πνεύματος. Κατόρθωσε να εξωτερικεύσει την βαθύτερη υπόσταση του εσωτερικού κόσμου, με φθόγγους. Ασχολήθηκε με όλα τα είδη της μουσικής. Απαράμιλλα μουσικά μνημεία θεωρούνται η »Missa Solemnis» λειτουργία, την αξία της οποίας αναγνώριζε κι ο ίδιος και οι 9 συμφωνίες του. Ανάμεσα στα αριστουργήματά του συγκαταλέγονται το ορατόριο » Ο Χριστός στο όρος των Ελαιών», το μελόδραμα » Fidelio» και τα κονσέρτα του για βιολί και πιάνο.
Ο Λούντβιχ Βαν Μπετόβεν, αποτελεί σύμβολο της αγάπης και την ζωή και πίστης στην αιώνια αξία του ανθρώπου. Ο Μότσαρτ που υπήρξε δάσκαλός του είπε: Προσέχετε αυτόν τον νέο. Θα κάνει τον κόσμο να μιλάει γι’αυτόν». Σίγουρα δεν είχε άδικο….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου