Η υπέρτατη πρακτική Αυτοπραγμάτωσης

Πες κάτι καλύτερο από τη σιωπή η σιώπα

Πυθαγόρας

Υπάρχει μια πρακτική που μπορεί να επιταχύνει την εξελικτική διαδικασία, να συντομεύσει δραματικά το δρόμο προς τη θέαση του φωτός και είναι εύκολο να την εφαρμόσει ο καθένας. Την παρέχει η φύση και σε αυτή βασίζονται οι υπόλοιπες πρακτικές, των οποίων σκοπός είναι να γίνουμε σαν κουρδισμένα μουσικά όργανα ώστε να εναρμονιστούμε με τη μουσική του Σύμπαντος. Είναι η τήρηση της Σιωπής, η βύθιση στον ωκεανό της, ώσπου τελικά να χαθείς μαζί της. Η σιωπή αυτή δεν είναι απλά η παύση της ομιλίας αλλά ισοδυναμεί με την κενότητα του νου.

Είναι απλό αλλά και δύσκολο να πραγματοποιηθεί. Μπορεί να αποσυρθείς στο πιο ήσυχο μέρος της γης και να μη διεισδύσεις στη σιωπή. Γιατί αυτή έρχεται όταν ο νους δεν αναγνωρίζει τις σκέψεις. Χρειάζεται χρόνος, υπομονή και γενναιότητα μπροστά στη Μεγάλη Σιωπή, καθώς ο νους τρομάζει και οπισθοχωρεί, φροντίζοντας να βρει μια δικαιολογία για να παραδοθεί στις σκέψεις.

Αν επιτευχθεί η σιωπή αυτή, είναι ο γιατρός που μπορεί να θεραπεύσει τα πάντα.

Το σώμα, όταν ο κάτοχός του έχει παραφάει, απορρίπτει την τροφή για κάποιο διάστημα. Τηρεί μια διατροφική σιωπή. Αυτός που έχει παραδοθεί για μεγάλο διάστημα στις αισθήσεις, πλαγιάζοντας με γυναίκες δίχως μέτρο φτάνει στο σημείο που το σώμα και ο νους του απορρίπτει τις ηδονές. Παραμένει αγνός για ένα διάστημα. Και τι είναι η αγνότητα αν όχι η σιωπή της σάρκας;

Η σιωπή είναι η παύση κάθε δραστηριότητας. Τυλίγει όλο το είναι σου με φυσικό τρόπο. Η σιωπή επουλώνει τις πληγές που προκαλεί η υπερβολική κίνηση στο επίπεδο που αυτή παρατηρείται, είτε στο περιβάλλον είτε στο ίδιο το σώμα είτε στο νου είτε στα συναισθήματα.

Υπάρχει η φυσική μικρή σιωπή, υπάρχει και η Μεγάλη Σιωπή. Όταν όλα ησυχάσουν χάρη στη φυσική σιωπή –τη μικρή σιωπή-, αυτή μας παρασύρει σε έναν ωκεανό, του οποίου το κενό είναι πάρα πολύ γλυκό. Πρόκειται για τη Μεγάλη Σιωπή. Αυτή είναι η σιωπή των σοφών: η Σιωπή.

Η ουσία του διαλογισμού είναι στο να είσαι τόσο σιωπηλός, ώστε να μη υπάρχει κάποια παραμικρή κίνηση της σκέψης, για να μη μπουν κάποιες λέξεις μεταξύ σας και της πραγματικότητας, για να μείνετε πραγματικά μόνος. Αυτή η μοναχικότητα, αυτή η καθαρότητα, αυτό το ξάστερο ουρανό της ύπαρξής σας είναι ο αληθινός διαλογισμός

Όσσο

Άκου…

Αυτή η αθόρυβη, ζεστή, γαλήνια, φωνή… προερχόμενη από Εκείνον που ποτέ δεν είχα τολμήσει ούτε να ονειρευτώ ότι θα μου μιλούσε.

Ψίθυροι στα κατάβαθα της καρδιάς μου, δονούν ολόκληρη την ύπαρξή μου και μ’ έλκουν όλο και περισσότερο κοντά Του.

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...

 

Linkwithin

Αναρτήθηκε από delta στις 11:46 π.μ.