Σιωπή...

 .

Μετά τον οχλαγωγικό συγχρωτισμό 

σαν χάδι ιαματικό

σαν βάλσαμο θαυματοποιό

σαν εξαγνιστικό φιλί

έρχεται η σπλαχνοσύνη της σιωπής

ηδονικά την ψυχή μου να μυρώσει 

για να επουλώσει τις πληγές που άνοιξε 

η αναλγησία του ήχου.

.

 Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό…

Αναρτήθηκε από delta στις 1:15 μ.μ.