Τραγική μορφή στα χρονικά της παγκόσμιας
λογοτεχνίας, ο Λέων Τολστόι είναι ο άνθρωπος που πίστεψε όσο λίγοι στη
χριστιανική αγάπη ως το μοναδικό μέσο πάλης κι έφτασε να αφοριστεί από
την εκκλησία της πατρίδας του.
Γεννήθηκε στη Ρωσία, στις 28 Αυγούστου 1828, από οικογένεια
αριστοκρατών και πέρασε τα νεανικά του χρόνια διασκεδάζοντας και
φοιτώντας στο πανεπιστήμιο Καζάν. Σύντομα, όμως, ένιωσε την αντίφαση
ανάμεσα στον τρόπο που ζούσε και στις φιλελεύθερες ιδέες που τον
συνάρπαζαν. Επαναστάτης με δράση δεν έγινε ποτέ. Αρχικά, βρήκε καταφύγιο
στον εσωτερικό του κόσμο, μια και το επάγγελμα που είχε διαλέξει, ήταν
στρατιωτικός.Παραιτήθηκε από τον στρατό
όπου υπηρετούσε υπολοχαγός, κατατάχτηκε πάλι όταν ξέσπασε ο Κριμαϊκός
πόλεμος και έγραψε το βιβλίο «Διηγήσεις της Σεβαστούπολης», με το οποίο
καθιερώθηκε ως μεγάλος συγγραφέας με παγκόσμια αναγνώριση. Ο αγώνας για
την κατάργηση της δουλοπαροικίας στην πατρίδα του τον συνεπήρε:
Στα 1855, έγραψε το περίφημο έργο του «Πολικούσκα» κι έφυγε δυο φορές σε ταξίδια στην Ευρώπη. Από το 1861, αποσύρθηκε στο οικογενειακό του κτήμα, στη Γιασνάγια Πολιάνα, όπου αφιερώθηκε στο κίνημα κατά της δουλοπαροικίας. Στα 1862, σε ηλικία 34 χρόνων, ερωτεύτηκε την δεκαπεντάχρονη Σοφία Μπερς και την παντρεύτηκε.
Η επόμενη δεκαετία πρόσφερε στην παγκόσμια λογοτεχνία τα δύο αθάνατα έργα του: Το «Πόλεμος και Ειρήνη» (1864) και το «Άννα Καρένινα» (1874). Τον χτύπησαν, όμως, οικογενειακές ατυχίες και κοινωνικές αδικίες, κάνοντάς τον να στραφεί σε αναζήτηση νέων προτύπων. Η χριστιανική αγάπη, ο ασκητισμός και η ανεξικακία έγιναν η σημαία του.
Σ’ αυτή την περίοδο ανήκουν τα έργα του «Κράτος του ζόφου» και «Ευαγγέλια», με τα οποία κηρύσσει τη μη αντίσταση κατά του κακού. Με τη διδασκαλία του αυτή, βόλευε αφάνταστα, αν και αθέλητα, την απολυταρχία και την αντίδραση καθώς απέκλειε κάθε σκέψη για επανάσταση.
Σιγά σιγά, νέα ενδιαφέροντα παρουσιάστηκαν στη ζωή του. Η παιδαγωγική και η μόρφωση των παιδιών τον γέμισαν. Αφιερώθηκε σ’ αυτές και στρώθηκε στη μελέτη των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι είναι ανοησία να προσπαθήσει κάποιος να συγγράψει, αφού υπάρχουν οι αξεπέραστοι αρχαίοι Έλληνες κλασικοί.
Παρ’ όλα αυτά, στα 1900, παρουσίασε το έργο του «Ανάσταση» που τον έκανε δημοφιλέστατο.
Το ίδιο όμως αυτό βιβλίο προκάλεσε την οργή της Ιεράς Συνόδου, που τον αφόρισε. Τα γεγονότα του 1905 και η περίοδος της καταστολής που ακολούθησε, τον εξόργισαν. Ξέχασε τη θεωρία της μη αντίστασης κι έγινε σημαιοφόρος της πάλης ενάντια στην αδικία.
Ο θάνατος τον βρήκε στις 20 Νοεμβρίου 1910, ενώ ταξίδευε με το τρένο.
historyreport.gr
Στα 1855, έγραψε το περίφημο έργο του «Πολικούσκα» κι έφυγε δυο φορές σε ταξίδια στην Ευρώπη. Από το 1861, αποσύρθηκε στο οικογενειακό του κτήμα, στη Γιασνάγια Πολιάνα, όπου αφιερώθηκε στο κίνημα κατά της δουλοπαροικίας. Στα 1862, σε ηλικία 34 χρόνων, ερωτεύτηκε την δεκαπεντάχρονη Σοφία Μπερς και την παντρεύτηκε.
Η επόμενη δεκαετία πρόσφερε στην παγκόσμια λογοτεχνία τα δύο αθάνατα έργα του: Το «Πόλεμος και Ειρήνη» (1864) και το «Άννα Καρένινα» (1874). Τον χτύπησαν, όμως, οικογενειακές ατυχίες και κοινωνικές αδικίες, κάνοντάς τον να στραφεί σε αναζήτηση νέων προτύπων. Η χριστιανική αγάπη, ο ασκητισμός και η ανεξικακία έγιναν η σημαία του.
Σ’ αυτή την περίοδο ανήκουν τα έργα του «Κράτος του ζόφου» και «Ευαγγέλια», με τα οποία κηρύσσει τη μη αντίσταση κατά του κακού. Με τη διδασκαλία του αυτή, βόλευε αφάνταστα, αν και αθέλητα, την απολυταρχία και την αντίδραση καθώς απέκλειε κάθε σκέψη για επανάσταση.
Σιγά σιγά, νέα ενδιαφέροντα παρουσιάστηκαν στη ζωή του. Η παιδαγωγική και η μόρφωση των παιδιών τον γέμισαν. Αφιερώθηκε σ’ αυτές και στρώθηκε στη μελέτη των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι είναι ανοησία να προσπαθήσει κάποιος να συγγράψει, αφού υπάρχουν οι αξεπέραστοι αρχαίοι Έλληνες κλασικοί.
Παρ’ όλα αυτά, στα 1900, παρουσίασε το έργο του «Ανάσταση» που τον έκανε δημοφιλέστατο.
Το ίδιο όμως αυτό βιβλίο προκάλεσε την οργή της Ιεράς Συνόδου, που τον αφόρισε. Τα γεγονότα του 1905 και η περίοδος της καταστολής που ακολούθησε, τον εξόργισαν. Ξέχασε τη θεωρία της μη αντίστασης κι έγινε σημαιοφόρος της πάλης ενάντια στην αδικία.
Ο θάνατος τον βρήκε στις 20 Νοεμβρίου 1910, ενώ ταξίδευε με το τρένο.
historyreport.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου