A. Τύποι Γνώσης

A. Τύποι Γνώσης

Υπάρχουν δύο βασικοί τύποι γνώσης [4]:

 Ρητή γνώση – η οποία μπορεί να διατυπωθεί σε συγκεκριμένη γλώσσα η σαν συνδυασμός πολλών γλωσσών (κείμενο, αριθμών, διαγραμμάτων, εικόνων, κλπ) και διάφορα αρχεία και να μεταδοθεί σε άλλα άτομα ή να αποτελέσει αντικείμενο διαχείρισης σχετικά εύκολα.
 Άρρητη γνώση – βαθιά προσωπική γνώση η οποία αναφέρεται στα άτομα βάσει των εμπειριών τους και συνυπάρχει με πλήθος άλλων άϋλων παραγόντων όπως η εργασιακή κουλτούρα, οι προσωπικές πεποιθήσεις, οπτικές γωνίες για το θέμα, αξίες, κλπ.

Άλλοι τύποι γνώσης με βάση το σκοπό και τη χρήση της, είναι οι εξής [5]:

 Γνώση του «τι» - Πρόκειται για θεμελιώδες θεωρητικό στάδιο της γνώσης, π.χ. οι άνθρωποι/ομάδες/οργανισμοί ξέρουν τι γνωρίζουν (πιθανόν μέσω της σχολικής ή πανεπιστημιακής εκπαίδευσή τους) αλλά δεν ξέρουν απαραίτητα σε ποιες περιστάσεις και πώς να εφαρμόσουν αυτή τη γνώση για να επιλύσουν προβλήματα. Η γνώση αυτή δηλαδή από μόνη της δεν έχει μεγάλη πρακτική σημασία και άρα αξία για τον οργανισμό.
 Γνώση του «πως» - Αφορά την ικανότητα κάποιου να μετατρέπει τη θεωρητική ή την εμπειρική γνώση του σε πρακτικά αποτελέσματα, π.χ. να ξέρει πότε και πως να χρησιμοποιήσει ποιά γνώση (μέθοδο, ενέργεια, πρακτική) προκειμένου να επιλύσει πρακτικά προβλήματα.
 Γνώση του «γιατί» - Αυτό το στάδιο γνώσης επεκτείνεται πέραν του προηγούμενου. Αυτή η γνώση καθιστά ικανά τα άτομα να προχωρήσουν ένα βήμα πέραν του «γνωρίζω πως». Τα άτομα αυτά γίνονται εξαιρετικά αποτελεσματικά χρησιμοποιώντας τη γνώση και το σύνολο των παραπάνω ικανοτήτων έτσι ώστε να αντιμετωπίζουν άγνωστες αλληλεπιδράσεις, επιρροές και πιο σύνθετες και απρόβλεπτες καταστάσεις. Διαθέτουν δηλαδή ευρύτητα.
 Ενδιαφέρον για το «γιατί» - Αφορά την αυτό-υποκινούμενη δημιουργικότητα των ατόμων ενός οργανισμού. Αυτό είναι το μόνο επίπεδο το οποίο δεν μπορεί να υποστηριχθεί από ένα σύστημα διαχείρισης γνώσης. Μπορεί όμως να καλλιεργηθεί και να ενισχυθεί από συνδυασμό πρακτικών διαχείρισης ανθρωπίνων πόρων (HRM), πολιτικών παροχής κινήτρων ή άλλων τεχνικών δημιουργικότητας (ατομική, ομαδική), βιωματικών σεμιναρίων, κλπ.