ΑΙΡΕΤΙΚΗ ΠΕΡΣΟΝΤΑ.

Μάικλ Μουρ: η αιρετική περσόνα επέστρεψε με απομνημονεύματα που  ΚΑΙΝΕ

Στον ακήρυχτο πόλεμο που του κάνουν οι συντηρητικοί δαίμονες της Αμερικής, ο πληθωρικός Μάικλ Μουρ απαντά με ένα αυτοβιογραφικό βιβλίο "Here comes trouble. Stories of my life". Ο δεκάλογος της δικής μας ψήφου εμπιστοσύνης. (pics + videos)

Κείμενο: Νίκη Ρωμανού
Αυτή τη φορά ο 57χρονος γκουρού του πολιτικού ντοκιμαντέρ, Μάικλ Μουρ δεν αποκαλύπτει, αποκαλύπτεται.
Στο νέο, αυτοβιογραφικό του βιβλίο «Here comes trouble. Stories of my life» παρουσιάζει την εκστρατεία μίσους που λάνσαραν οι πατριωτικές φωνές της Αμερικής εναντίον του.
Με καυστικό χιούμορ, ο αριστερός ντοκιμαντερίστας περιγράφει το τσουνάμι απειλών που δέχτηκε για τη ζωή του όταν οι συντηρητικοί συμπατριώτες του συνειδητοποίησαν ότι τα ποσοστά δημοτικότητας του ανέβαιναν επικίνδυνα.
Έξω από το σπίτι στο Μίσιγκαν τα δέντρα γέμισαν με πινακίδες «Έξω! Πήγαινε στην Κούβα! Κουμουνιστικό γουρούνι! προδότη», τα απειλητικά ραβασάκια στην αλληλογραφία του ήταν καθημερινό φαινόμενο «Καλή ανάρρωση από το μυστηριώδες ατύχημα με το αυτοκίνητο σας!», «Ευχές για ένα ευτυχισμένο εγκεφαλικό!» και μια μέρα ή εταιρία security που φυλούσε το σπίτι του τον ενημέρωσε ότι η αστυνομία είχε συλλάβει κάποιον που είχε σκοπό να ανατινάξει το σπίτι του.
Εκτός από τις μέρες που το «κόκκινο πανί» των Αμερικανών συντηρητικών ένιωθε πραγματικό φόβο για τη σωματική του ακεραιότητα, η αυτοβιογραφία αποκαλύπτει άγνωστες πτυχές που συνετέλεσαν στην πολιτική του στάση.

  Αρχής γενομένης από τα παιδικά του χρόνια στο Φλιντ του Μίσιγκαν και το πρώτο του ντοκιμαντέρ «Roger&Me» (1989) για την οικονομική εξαθλίωση των συμπολιτών του, συμπεριλαμβανομένου και του βιομηχανικού εργάτη πατέρα του, όταν έκλεισαν όλα τα εργοστάσια της Τζένεραλ Μότορς.
Φαίνεται πως οι σχολικές αναμνήσεις διαμόρφωσαν τον τρόπο σκέψης του «κακού παιδιού» στη σύγχρονης Γη της Επαγγελίας καθώς, όπως υποστηρίζει:«στα 18 μου αποφάσισα ότι δε θα μείνω ξανά σιωπηλός όταν βλέπω κάποια αδικία γύρω μου, ακόμη και αν αυτό είναι το μικρότερο πράγμα. Από τότε έγινα άλλος άνθρωπος».

  Προβοκάτορας, δημαγωγός, λαϊκιστής για τους μεν, μεσσίας, δημοκρατικός, αδιάφθορο, επαναστάτης για τους δε.
Με όποιου το μέρος και αν ταχθείς, η αμφιλεγόμενη περσόνα της Αμερικής έδωσε αναμφισβήτητα μια νέα, πιο επικερδή διάσταση στο ντοκιμαντέρ γεμίζοντας τις αίθουσες την ώρα που τα αποκαλυπτικά ρεπορτάζ του έβαλαν στόχο τα γκρίζα σημεία του αμερικανικού κοινωνικού ιστού, όπως ο ρόλος των φαρμακευτικών βιομηχανιών στο σύστημα Υγείας(Sicko/2007), τα συμφέροντα πίσω από την οπλοκατοχή (Bowling for Columbine/2003), οι στρατιωτικές επεμβάσεις (Fahrenheit 9/11/ 2004), η χρηματοπιστωτική κρίση ως αποτέλεσμα του δυτικού καπιταλισμού (Capitalism: A love story/2009).

  Άλλωστε, και στη δική του περίπτωση, αποδείχτηκε ότι ο τολμών νικά καθώς το 2003 κέρδισε το Όσκαρ για το «Bowling for Columbine».
Είτε τον αγαπάς είτε τον μισείς, ο «μπελάς» της Αμερικής ξέρει να τραβά την προσοχή σε κάθε του βήμα και έτσι δεν είναι τυχαίο που η πρόσφατη αυτοβιογραφία του, σκαρφαλώσε αμέσως στην πρώτη δεκάδα της λίστας των μπεστ σέλερ για τους «New York Times».
Μάλιστα οι βιβλιοκριτικοί απεφάνθησαν ότι τα απομνημονεύματα του αποτελούν το καλύτερο συγγραφικό του εγχείρημα μέχρι σήμερα.

  Τα άλλα πράγματα που μας έκαναν να τον πιστεύουμε όταν μας μιλάει:
1.Γιατί έγινε η φωνή του υπόλοιπου πλανήτη που δεν πέφτει στην παγίδα της dreamland Αμερικής
2.Γιατί τα ντοκιμαντέρ του ως filmmaker «Ρομπέν των Δασών» έγιναν αφορμή για πολιτικά debates
3.Γιατί ήταν από τους πρώτους διάσημους που έσπευσαν να στηρίξουν τους αγανακτισμένους του κινήματος «Occupy Wall Street»
4.Γιατί δεν χάνει τον αυτοσαρκασμό του ακόμα και όταν πέφτουν να τον φάνε
5.Γιατί παραμένει πιστός στα αξεσουάρ του: γυαλιά μυωπίας και jockey καπέλο
6.Γιατί βγάζει χολή για τον Τζορτζ Μπους ακόμα και τώρα που κανείς δεν ασχολείται με τον πρώην Αμερικανό πρόεδρο
7.Γιατί τα χώνει στους συντηρητικούς εθνικιστές των κατά τα άλλα προοδευτικών Η.Π.Α.
8.Γιατί ο χλευασμός του προς την «μις κυνηγετική καραμπίνα» Σάρα Πέιλιν μας βρίσκει απόλυτα σύμφωνους
9.Γιατί κατάφερε να εξοικειώσει ακόμα και τον πιο αδαή θεατή με την έννοια του ντοκιμαντέρ
10.Γιατί δηλώνει αριστερός σε μια χώρα που ο καπιταλισμός θεωρείται παραδοσιακά sic and trendy