Ψυχή μου...Βασιλική Νευροκοπλή
Το χόρτο κάτω απ' την πέτρα
είναι το δικό μου υπόστεγο
Εκεί μεθοκοπώ από μια στάλα της βροχής
Χορταίνω
βλέποντας το σπόρο
που κουβαλά στην πλάτη το μυρμήγκι
Είναι το ελάχιστο που μου χαρίζει τη ζωή
Ένα μονάχα κλείσιμο βλεφάρων
με οδηγεί αταλάντευτα
στης προσευχής το όνειρο
Είναι το τίποτα που είμαι
Σκόνη σαν ψίχουλο πανάλαφρο κι ασήμαντο
τόσο φτωχό και έρημο, τόσον ανάξιο λόγου
που με σηκώνει ο αέρας ασυναίσθητα
κι από άνεμο σε άνεμο
με πάει στον ουρανό
✿⊱╮
- Και τα λόγια φεύγουν;
- Και τα λόγια.
- Και τα γέλια;
- Και τα γέλια.
- Και τα δάκρυα, γιαγιά;
- Και τα δάκρυα, γιε μου.
- Και όλα γυρίζουν πίσω λίγο διαφορετικά;
- Όλα, γιε μου, όλα.
- Και δεν υπάρχει τίποτα που μένει στη θέση του για πάντα;
Δεν υπάρχει τίποτα που να μη φεύγει ποτέ;
PS:Βασιλική απο Καρδιας ευχαριστω για όλα.!! :))
Όταν ο Πομπός και ο Δέκτης είναι συντονισμένοι
στο Απλό καμιά Στιγμή δεν χάνεται....
....δυο πουλια ελευθερα απο τον εαυτο τους
αφοσιωμένα το ενα στο άλλo
ειναι το Μαζι όσων δεν γυρίζουν ποτέ
την πλάτη στο όνειρο..όσων πιστεύουν
στο θαυμα της Ζωης και όσων
δεν συμβιβάζονται διότι
οπως σοφα λες κι εσυ
τα θαύματα είναι αυτόνομα, αυτόβουλα,
ιδιότροπα, σκερτσόζικα, απρόβλεπτα και κυρίως
αντάρτικα και αλητήρια. Απεχθάνονται τις ιδέες,
τις σκεπές, τα υπόστεγα, τις ηθικές, τους κανόνες.
Συμβαίνουν Απλά.
Ετικέτες
παντου Ουρανια
Ξένος..ο άλλος μου εαυτός.
Κουράστηκα να μπερδεύω τις ψυχές,
είπε ο Λαβύρινθος.
Κουράστηκα να ζω με δανεικά όνειρα,
είπε ο Ονειρόπολος.
Κουράστηκα ν’ αντανακλώ την ασχήμια,
είπε ο Καθρέφτης.
Κουράστηκα ν’ ακούω μόνον τον ήχο της κραυγής μου,
είπε η Ηχώ.
Κουράστηκα ν’ αναζητώ το άλλο μου μισό,
είπε ο Ερωτας.
Κουράστηκα να βλέπω μόνον την άρνηση στα μάτια σου,
είπαν τα Μάτια.
Κουράστηκα να εφευρίσκω άλλα πειράματα,
είπε ο Αλχημιστής.
Κουράστηκα να φυλάω τον ύπνο σου,
είπε ο Φίλος.
Κουράστηκα να παίζω όλους τους ρόλους,
είπε ο Ηθοποιός.
Κουράστηκα να ξεγελάω τις μοναξιές μου,
είπε η Μοναξιά.
Κουράστηκα να βάζω χρώμα στις εικόνες σου,
είπε ο Ζωγράφος.
Κουράστηκα να αιχμαλωτίζω τις λέξεις για να
σου περιγράψω τον κόσμο, είπε ο Ποιητής.
Κουράστηκα να ζω με δανεικές αγάπες - αυταπάτες
είπα Εγώ.
Μάρω Κακαβέλα
PS:Για καθε τι που γίνεται,υπάρχει η σωστή στιγμη.
Απ' τη σιωπή του Ύψους πάντα ας βλέπουμε στο
δυσθεώρητο ανθρώπινο βάθος...
Στα μεσημέρια της αλήθειας αλλά
και στα νυχτέρια της πίκρας μόνος σύντροφος ..
Ξένος
ο άλλος σου εαυτός..το μαχαίρι εδω δεν εχει λαβή..
μόνο δίκοπη αναζήτηση δηλ..επώδυνη ισσορροπία...!
Σάββατο, 29 Σεπτεμβρίου 2012
Μόνο νερό στη ρίζα...
Mονάχα αυτό : Tων Ανθρωπίνων 'Ανθρωπος...
Ό όρθρος της ψυχης
της Καρδιάς μου...
Τρισευλογημένα τα ανεμόδαρτα ξωκκλήσια.
Πολυαγαπημένα τα δυο μάτια που διαβάζουν ίσια.
PM: To Θέμα δεν είναι που Κοιτάς αλλα
Πως Βλέπεις...
Πως Βλέπεις...
Κυριακή, 23 Σεπτεμβρίου 2012
Έμπιστο Φως.....
" Δεν ξέρω πια τη νύχτα...
τα δυο μάτια μου αγκαλιά σε πλέουνε
με το άστρο της σωστής μου καρδιάς
κάτω απ' την καμπύλη
της χρυσής φωτιάς σου,
τη νύχτα που είναι μόνο νύχτα
δεν την ξέρω πια.
Δίνω το χέρι στη δικαιοσύνη,
διάφανη κρήνη κορυφαία πηγή."
Δεν είναι η πηγή που μας λείπει..
αλλά η επιθυμία μας να την ανακαλύψουμε.
. ° . ● . ★ ° ☾ °☆ ¸. ● . ★ ° ☾ ☆ ¸. ¸ ★ :. . • ○ ° ★ . * . . ¸ . ° ¸. * ● ¸ . ° ☾ ° ¸. ●☾ °☆
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου