"Να πάει να κρεμαστεί"

Κυριακή, Δεκέμβριος 13, 2009 - 19:37

«Αν έχει μετανοήσει ο Κώστας Πάσσαρης να μη γίνει μοναχός, αλλά να δέσει μια θηλιά στο λαιμό του να κρεμαστεί!» Οργή και αποστροφή προκαλεί στις οικογένειες των δύο αστυνομικών που το 2001 έπεσαν θύματα δολοφονίας του Κώστα Πάσσαρη μέσα στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Αθηνών -απ’ όπου και απέδρασε- η επιθυμία που εξεδήλωσε στον αρχιμανδρίτη Γερβάσιο Ιωάννη Ραπτόπουλο ο διαβόητος κακοποιός, ότι, δηλαδή, έχει μετανοήσει για τις εγκληματικές του πράξεις και επιθυμεί να ακολουθήσει το δρόμο του μοναχισμού στο Αγιο Ορος.

Μιλώντας στην «Espresso» οι οικογένειες των αδικοχαμένων αστυνομικών Αθανάσιου Δρακόπουλου και Διονύσιου Αλεβιζόπουλου, που στις 16 Φεβρουαρίου του 2001 ενώ συνόδευαν τον Κώστα Πάσσαρη στο νοσοκομείο δέχτηκαν τα δολοφονικά πυρά του, δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να πειστούν ότι αυτό το αγρίμι που σκότωσε άδικα τους ανθρώπους τους έχει μετανιώσει και βαδίζει στο δρόμο του Θεού. «Απλώς θέλει να βρει τρόπο για την έξοδό του από τη φυλακή ώστε να συνεχίσει την εγκληματική του δράση» λένε χαρακτηριστικά.

«Ο Πάσσαρης ψάχνει τρόπους να βγει έξω, δεν πρόκειται να μετανιώσει ποτέ, δεν μπορώ να πιστέψω ότι αυτό το κτήνος έχει μετανοήσει και έχει αφιερωθεί στον Θεό. Είναι δυνατόν να πιστέψω ότι ο αδίστακτος δολοφόνος του αδερφού μου και άλλων ανθρώπων νηστεύει και προσεύχεται; Αν λοιπόν έχει φιλότιμο και έχει μετανιώσει, να μη μονάσει, αλλά να κάνει κάτι άλλο: να κρεμαστεί!» λέει με έκδηλη οργή και δυσπιστία στην «Espresso» ο Νίκος Δρακόπουλος, αδερφός του Αθανάσιου Δρακόπουλου που δολοφονήθηκε στα 47 του χρόνια αφήνοντας πίσω του δύο παιδιά, τον 17χρονο σήμερα Κώστα και τη 19χρονη Μαρία. Οσον αφορά τις επισκέψεις του γέροντα Γερβάσιου στο σκοτεινό κελί του Κώστα Πάσσαρη και την πεποίθηση του αρχιμανδρίτη ότι ο Κώστας Πάσσαρης βαδίζει πλέον στο φωτεινό δρόμο του Θεού τονίζει: «Σε πολλές περιπτώσεις οι άνθρωποι της θρησκείας έχουν περιθάλψει και συγχωρήσει εγκληματίες. Αλλά αυτός επισκέπτεται τον Πάσσαρη; Γιατί δεν επισκέπτεται και τα ορφανά παιδιά του αδερφού μου, την ηλικιωμένη μητέρα μου και πάει στον εγκληματία; Εμείς δεν είμαστε πονεμένοι άνθρωποι;»

«Καλά θα κάνει ο γέροντας Γερβάσιος να μη συναντήσει ξανά τον Κώστα Πάσσαρη. Εμείς δεν είμαστε καλά, έχουμε περάσει πολλά» λέει στην «Espresso» η σύζυγος του δολοφονηθέντος αστυνομικού Βασιλική Δρακοπούλου και καταλήγει: «Δεν πιστεύω ότι αυτός ο άνθρωπος έχει μετανιώσει. Μάλλον ψάχνει να βρει τρόπο να βγει από τη φυλακή και να συνεχίσει την εγκληματική του δράση». Πριν από λίγα χρόνια, όταν είχε δώσει συνέντευξη ο Κώστας Πάσσαρης σε τηλεοπτική εκπομπή, ο Νίκος Δρακόπουλος είχε μιλήσει με τον κακοποιό στο τηλέφωνο: «Μου είχε ζητήσει συγγνώμη τότε λέγοντάς μου ότι δεν είχε τίποτα με τον αδερφό μου και ότι χτύπησε τη στολή του αστυνομικού. Ποια στολή, δηλαδή, χτύπησε σκοτώνοντας δύο ανθρώπους που δεν του έφταιγαν σε τίποτα;»

Υπενθυμίζεται ότι αν και οι οικογένειες των αδικοχαμένων αστυνομικών μέσω του συνηγόρου τους Ανδρέα Αναγνωστάκη έχουν διατυπώσει επανειλημμένως το αίτημα περί έκδοσης του Κώστα Πάσσαρη στη χώρα μας προς όλες τις αρμόδιες αρχές προκειμένου να δικαστεί για τα αδικήματα που διέπραξε εδώ προτού αυτά παραγραφούν (σήμερα εκτίει δις ισόβια κάθειρξη για τη διπλή δολοφονία που διέπραξε στο Βουκουρέστι όπου και συνελήφθη), κάτι τέτοιο δεν κατέστη εφικτό. «Δυστυχώς, δεν γίνεται η έκδοσή του στη χώρα μας, δεν ενδιαφέρεται κανείς. Δεν θέλουν να τον φέρουν εδώ γιατί αν μιλήσει αυτός υπάρχει περίπτωση να πει πολλά καθώς κρύβεται πολύς κόσμος πίσω από την απόδρασή του. Γιατί η απόδρασή του δεν ήταν τυχαίο γεγονός, ήταν φτιαγμένη από τους κρατικούς λειτουργούς» λέει ο Νίκος Δρακόπουλος και καταλήγει: «Η δική μας υπομονή και επιμονή είναι μεγάλη, αλλά δεν πιστεύουμε πλέον ότι θα εκδοθεί ποτέ στην Ελλάδα».


«Του αξίζει ο θάνατος»

«Είναι δυνατόν αυτό το κτήνος να είναι μετανιωμένο; Αυτός σκότωσε και θέλει να σκοτώσει ξανά! Η ποινή που του αξίζει είναι μία: θάνατος!» Με πόνο ψυχής μιλά η Γιώτα Αλεβιζοπούλου που πριν από εννέα χρόνια αντίκριζε τον αδερφό της να χαροπαλεύει και έπειτα να ξεψυχά, νικημένος από τις σφαίρες που έσπειρε στο σώμα του ο Κώστας Πάσσαρης. Ο Διονύσης Αλεβιζόπουλος άφησε πίσω του δύο αγόρια, ηλικίας σήμερα 18 και 19 ετών. Μάλιστα, ο μεγαλύτερος αποτελεί τη συνέχεια του πατέρα του αφού επέλεξε και εκείνος να ενταχθεί στους κόλπους της ΕΛ.ΑΣ. «Ο Πάσσαρης προσποιείται, όλα αυτά τα κάνει για να αποδράσει ξανά» λέει η κυρία Αλεβιζοπούλου και προσθέτει: «Αυτός έχει και συνεργάτες έξω, πιστεύω ότι εμπλέκονται και άλλοι στη διπλή δολοφονία. Γι' αυτό και δεν γίνεται η έκδοσή του στην Ελλάδα, επειδή αν μιλήσει αυτός θα βγουν και άλλα πράγματα στην επιφάνεια καθώς κάποια άτομα παραμένουν ασύλληπτα» λέει η αδερφή του δολοφονηθέντος και προσθέτει: «Το δικό μας αίτημα είναι να φέρουν εδώ τον Κώστα Πάσσαρη για να δικαστεί για τα αδικήματα που διέπραξε και να γίνει ξανά η μεταγωγή του στη Ρουμανία. Το βέβαιο είναι ότι αν αφεθεί ελεύθερος, ενώ βρίσκεται στη Ρουμανία, θα ξανασκοτώσει. Εμένα ο αδερφός μου “έφυγε”, αλλά είναι αμαρτία να “φύγουν” και άλλοι άνθρωποι».

Τέλος, αναφερόμενη στα δύο παιδιά που άφησε πίσω του ο αδερφός της δεν κρύβει την ανησυχία της για τον μεγαλύτερο, που επέλεξε να κάνει το ίδιο επικίνδυνο επάγγελμα με τον πατέρα του, που δυστυχώς στάθηκε μοιραίο για εκείνον: «Ο ανιψιός μου επέλεξε τη σχολή της αστυνομίας, συνεχίζει τη δουλειά του πατέρα του και δεν φοβάται, εν αντιθέσει με εμάς που ανησυχούμε. Μάταια προσπαθήσαμε ως οικογένεια να τον αποτρέψουμε. Εκείνος, αν και περνούσε και σε πανεπιστημιακές σχολές, δεν ήθελε να πάει. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί επέλεξε αυτό το συγκεκριμένο επάγγελμα, τα παιδιά αυτά έχουν περάσει πολλά, η ψυχή τους είναι πληγωμένη».


ΜΑΡΙΑ ΒΑΣΙΛΑΚΑΚΟΥ

Ο εξομολόγος των διαβόητων κακοποιών (π. Μάρκος Μανώλης)

Ο εξομολόγος των διαβόητων κακοποιών

Γράφει η ΕΛΕΑΝΑ - ΖΩΗ ΡΟΥΣΟΥ
Η άσπρη γενειάδα του και τα ράσα του μπορεί να μην ταιριάζουν με τα στενά κελιά των φυλακών, εκείνος όμως δεν διστάζει να φτάσει μέχρις εκεί προκειμένου να επιτελέσει το θεάρεστο έργο του σώζοντας ανθρώπινες ψυχές. Διαβόητοι κακοποιοί τον θεωρούν τον πιο κοντινό τους άνθρωπο, τον εμπιστεύονται, του ανοίγουν την καρδιά τους, του εκμυστηρεύονται τους προβληματισμούς τους και επιζητούν να πάρουν άφεση αμαρτιών. Ο πατήρ Μάρκος, ο ιερέας που τα τελευταία 25 χρόνια έχει σταθεί στο πλευρό εκατοντάδων ανήλικων εγκλεισμένων και έχει γίνει ο προσωπικός εξομολόγος μερικών από τους ανθρώπους που με τις αποτρόπαιες πράξεις τους συγκλόνισαν το πανελλήνιο, μιλάει στην «Espresso της Κυριακής» για τις συναντήσεις του με τους διαβόητους κακοποιούς......
Ηταν το 1985, όταν ο 73χρονος σήμερα ιερέας Μάρκος Μανώλης, που λειτουργεί στον ιερό ναό Αγίου Διονυσίου, ξεκίνησε να επισκέπτεται σωφρονιστικά ιδρύματα και να αναπτύσσει στενή επικοινωνία με έγκλειστους. Η αρχή έγινε από τις στρατιωτικές φυλακές Αυλώνας, όπου ο πατέρας Μάρκος περνούσε ατελείωτες ώρες εξομολογώντας και δίνοντας συμβουλές σε νεαρούς στρατιώτες που είχαν παραστρατήσει. Εκεί συνάντησε για πρώτη φορά το «θεριό των Βαλκανίων», τον Κώστα Πάσσαρη, με τον οποίο ανέπτυξε μια πιο προσωπική σχέση. Στο πρόσωπο του ιερέα ο νεαρός τότε κακοποιός είδε τον άνθρωπο στον οποίο μπορούσε να εκμυστηρευτεί τα πάντα. Του μίλησε για τα μελλοντικά σχέδιά του, ενώ παράλληλα του ζήτησε τη βοήθειά του. Οι δρόμοι τους χάθηκαν για αρκετά χρόνια, μέχρι τη στιγμή που συναντήθηκαν και πάλι, ύστερα από παράκληση του διαβόητου κακοποιού, αυτήν τη φορά στη φυλακή της Ρουμανίας.
Εκτός από τον Πάσσαρη, έπειτα από περίπου δέκα χρόνια παρουσίας στα σωφρονιστικά καταστήματα της Ελλάδας, ο πατήρ Μάρκος Μανώλης ήρθε τετ α τετ και με δύo ανθρώπους που οι πράξεις τους προκάλεσαν ανατριχίλα στο πανελλήνιο, τα μέλη των σατανιστών της Παλλήνης Ασημάκη Κατσούλα και Μανώλη Δημητροκάλη...

Το «θεριό των Βαλκανίων» στον δρόμο του Θεού
Ο Κώστας Πάσσαρης, το αιματοβαμμένο βιογραφικό του οποίου περιλαμβάνει μεταξύ άλλων στυγνές δολοφονίες, αιματηρές ληστείες, ναρκωτικά και βιασμούς, ήταν ένας από τους έγκλειστους στρατευμένους που είχαν την τύχη να γνωρίσουν και να ανοίξουν την καρδιά τους στον πατέρα Μάρκο. Το 1995, σε ηλικία μόλις είκοσι ετών, ο Κώστας Πάσσαρης, που εκείνη την περίοδο υπηρετούσε τη θητεία του στην Κομοτηνή, συνελήφθη από άνδρες της Στρατονομίας κατηγορούμενος για τον βιασμό μιας ηλικιωμένης αλλά και για κλοπές. Λίγες ημέρες αργότερα, το «θεριό των Βαλκανίων» πέρασε τις πύλες των στρατιωτικών φυλακών Αυλώνα. Εκεί σημειώνεται η πρώτη επαφή του αδίστακτου κακοποιού με τον χριστιανισμό, καθώς συναντάει τον πατέρα Μάρκο, ακούει με προσοχή τα χριστιανικά διδάγματα και ουσιαστικά κάνει το πρώτο βήμα που τον οδήγησε στη σημερινή του επιθυμία να απαρνηθεί τα εγκόσμια -όταν και εφόσον αποφυλακιστεί- και να γίνει μοναχός στο Αγιον Ορος.
Ο ιερωμένος θυμάται: «Από τις πρώτες μας επαφές στην Αυλώνα, μου έκανε πολύ αληθινές εξομολογήσεις και δήλωνε μετανιωμένος. Μάλιστα, θυμάμαι που μου είχε πει μία φορά ότι ευχαριστεί τον Θεό που τον βοήθησε και δεν έφτασε στο έγκλημα. Ωστόσο, ύστερα από λίγο καιρό άλλαξαν όλα. Εχει ένα αγγελικό πρόσωπο και δεν μπορούσα να φανταστώ ποτέ ότι θα έφτανε μέχρις εκεί. Ομως, η αλήθεια είναι πως ο Κώστας μια ζωή έδινε μάχες με τον ίδιο του τον εαυτό».
Εναν χρόνο μετά τον εγκλεισμό του, ο Κώστας Πάσσαρης δραπέτευσε από τις φυλακές Αυλώνα και για μία ακόμη φορά παρασύρθηκε από τους «δαίμονές» του, αυτούς που τον βασάνιζαν από μωρό, καθώς ποτέ δεν έζησε χαρούμενες οικογενειακές στιγμές. Τα χρόνια πέρασαν και οι δρόμοι των δύο ανδρών χώρισαν, αφού από το 2001 μέχρι και σήμερα ο Κώστας Πάσσαρης βρίσκεται έγκλειστος στις περίφημες φυλακές υψίστης ασφαλείας Γκέρλας στη Ρουμανία καταδικασμένος για τις παράνομες πράξεις του σε δις ισόβια.
Ολα αυτά μέχρι πέρυσι το καλοκαίρι, όταν ο πατέρας Μάρκος επισκέφτηκε ξανά ύστερα από χρόνια τον διαβόητο κακοποιό στις φυλακές της Ρουμανίας. Η συνάντηση αυτή ήταν αποτέλεσμα της επιθυμίας του Πάσσαρη, που ζήτησε από την Αριστέα Κατσούλη -τη γυναίκα που όλα αυτά τα χρόνια βρίσκεται κοντά του κι έχει σχέση με την ενορία- να μεσολαβήσει προκειμένου να πραγματοποιηθεί.
Ο πατέρας Μάρκος μας εξομολογείται πως ο Πάσσαρης «ήταν πολύ ειλικρινής και ταπεινός. Η αλήθεια είναι πως χάρηκε πολύ που με είδε ξανά. Ο Κώστας είναι χαρισματικό παιδί και αν η ζωή δεν τον είχε οδηγήσει εκεί που είναι τώρα, θα μπορούσε να είναι ακόμη και καθηγητής πανεπιστημίου. Μου ζήταγε πάντα βιβλία και τα ρουφούσε σαν σφουγγάρι».
Το περασμένο Πάσχα, ο διαβόητος εντός και εκτός ελληνικών συνόρων κακοποιός εξέφρασε την επιθυμία του στον αρχιμανδρίτη Γερβάσιο ζητώντας του να μονάσει. Αυτήν τη σκέψη του την εξομολογήθηκε στον πατέρα Μάρκο, κάτι που όπως ο ίδιος δήλωσε στην «Espresso της Κυριακής», τον χαροποίησε ιδιαίτερα. «Μακάρι ο Θεός να τον αξιώσει και να καταφέρει να πραγματοποιήσει αυτό που επιθυμεί. Θα είναι μία αληθινή μετάνοια. Ετσι και αλλιώς η μόνη του έννοια είναι να ζήσει αληθινά στον δρόμο του Θεού».
Σύμφωνα με όσα δηλώνει ο ιερέας, τα τελευταία χρόνια ο Κώστας Πάσσαρης έχει αλλάξει πολύ. Τον ενοχλούν οι φωνές και αγριεύει όταν οι πάνοπλοι φρουροί των φυλακών Γκέρλας μιλάνε άσχημα στους συγκρατούμενούς του. Μάλιστα, ο πατέρας Μάρκος μας αποκάλυψε πως ο Πάσσαρης του εξομολογήθηκε ότι δεν είναι ένοχος και δεν έχει σχέση με όλα αυτά για τα οποία τον έχουν κατηγορήσει στη Ρουμανία. «Εγώ τον πιστεύω. Μου είπε ότι δεν ήθελε φασαρίες και πως όταν τον συνέλαβαν τους είπε “φορτώστε τα πάνω μου να τελειώνουμε αλλά να ξέρετε ότι δεν ευθύνομαι για όλα εγώ”».

Οι σατανιστές της Παλλήνης
Παραμονές Πρωτοχρονιάς του 1994 και η Ελλάδα συγκλονίζεται από την αποκάλυψη μίας από τις πιο σκοτεινές υποθέσεις που απασχόλησαν ποτέ τη χώρα, την εξάρθρωση των σατανιστών της Παλλήνης. Τα ονόματα Ασημάκης Κατσούλας, Μανώλης Δημητροκάλης και Δήμητρα Μαργέτη μένουν ανεξίτηλα χαραγμένα στις μνήμες των Ελλήνων και το άκουσμά τους προκαλεί τρόμο και ανατριχίλα. Τον Αύγουστο του 1992, οι τρεις νέοι ξεκίνησαν την παράνομη δράση τους αποπλανώντας νεαρά κορίτσια, πολλές φορές ακόμη και ανήλικα. Στη συνέχεια, τις παρέσυραν σε ομαδικά σεξουαλικά όργια και τελετές μαύρης μαγείας, ενώ δύο από τις ανυποψίαστες γυναίκες βρήκαν τραγικό θάνατο στα χέρια της σατανικής τριάδας.
Μετά την καταδίκη τους οι δύο άντρες της ομάδας οδηγήθηκαν στις φυλακές Κορυδαλλού. Ο πατέρας Μάρκος, που τότε τους είχε επισκεφτεί στο σωφρονιστικό κατάστημα για να τους γνωρίσει από κοντά και να μιλήσει μαζί τους, θυμάται: «Οταν τους πήγαν στις φυλακές, όλοι οι κρατούμενοι ήθελαν να πέσουν να τους φάνε. Πρώτα συνάντησα τον Δημητροκάλη. Ο Μανώλης από μικρός πίστευε πάρα πολύ στον Θεό. Δυστυχώς αργότερα έμπλεξε με κακές παρέες που τον παρασύρανε και άκουγε κι αυτή την πολύ σκληρή και άγρια μουσική, τη heavy metal. Ολα αυτά τον ώθησαν στο να κάνει στροφή 360 μοιρών. Οταν όμως μπήκε στη φυλακή, όλα άλλαξαν και πάλι μέσα του και θυμήθηκε τον παλιό του εαυτό. Ζήταγε συνεχώς να εξομολογηθεί και μάλιστα παρακινούσε και τους υπόλοιπους κρατουμένους να έρχονται σε μένα».
Ο πατέρας Μάρκος μας οδηγεί και στην κοντινή εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στον Διόνυσο και βγάζει από το Ιερό μία μεγάλη εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. «Αυτή μας της έχει χαρίσει ο Μανώλης. Παίρνει ξύλα και κολλάει πάνω τους εικόνες. Θυμάμαι πως μου ζήταγε συνεχώς θρησκευτικά βιβλία για να διαβάζει».
Οπως μας αποκαλύπτει ο ιερέας, όταν έφτασε η στιγμή να συναντήσει από κοντά τον αρχηγό και τελετάρχη της σατανικής ομάδας των τριών, τον 23χρονο τότε Ασημάκη Κατσούλα, ήταν λίγο διστακτικός. «Να φανταστείτε πήγα πρώτα από τον ψυχολόγο που τον παρακολουθούσε για να τον ρωτήσω πώς θα έπρεπε να τον αντιμετωπίσω και ο ίδιος ο ψυχολόγος του μου είπε πως όταν πάει στο κελί του Κατσούλα κάνει την προσευχή του πρώτα».
Τελικά, σύμφωνα με όσα μας αποκαλύπτει ο πατέρας Μάρκος, η επικοινωνία τους ήταν άριστη. «Πρόκειται για ένα πολύ ερευνητικό και έξυπνο παιδί. Οταν μας ζήτησε βιβλία, αποφασίσαμε να του δώσουμε τις εξομολογήσεις του Αγίου Αυγουστίνου που ήταν πιο φιλοσοφικό από άλλα θρησκευτικά βιβλία και τελικά πράξαμε σωστά, γιατί του άρεσε πολύ».
Ο πατέρας Μάρκος έχει ακόμη (έστω και αραιές) επαφές μαζί τους. Υποστηρίζει πως πρόκειται για παιδιά που είχαν παρασυρθεί, αν και σε όλη τους τη ζωή -ακόμα και μετά την αποκάλυψη των φρικιαστικών πράξεών τους- είχαν τη στήριξη και τη συμπαράσταση της οικογένειάς τους.

Κοντά στους νέουςΤα τελευταία χρόνια, ο πατέρας Μάρκος έρχεται σε επαφή με ανήλικους παραβάτες ηλικίας από 14-15 έως και το πολύ μέχρι 21 ετών, αφού οι φυλακές Αυλώνας μετατράπηκαν από στρατιωτικές σε φυλακές ανηλίκων. Μας εξομολογείται πως τα παιδιά πάντα τον περιμένουν με χαρά και συμπληρώνει: «Χαίρονται και μόνο που βλέπουν ότι υπάρχει κάποιος που νοιάζεται γι’ αυτούς. Μερικές φορές δεν χρειάζεται ούτε να τους μιλήσουμε. Η παρουσία μας και μόνο τους κάνει καλό».
Οπως μας λέει ο ιερέας, τα παιδιά έχουν ανάγκη επικοινωνίας και είναι πολύ ευχάριστο το γεγονός ότι μέχρι στιγμής δεν έχει συναντήσει «αγρίμια». «Ολοι θα μπορούσαμε να έχουμε κάνει άσχημες πράξεις, όμως όλα αιτιολογούνται, καθώς τα περισσότερα παιδιά που έχω γνωρίσει προέρχονταν από προβληματικές οικογένειες και έδειχναν την αντίδρασή τους μέσα από την παρανομία».
Τα παιδιά στις φυλακές είναι μόνα τους και χωρίς να τους το επιβάλλει κανείς νηστεύουν τις Αγιες Ημέρες του Πάσχα, ενώ δεν είναι λίγοι οι αλλοδαποί που έχουν βαφτιστεί και ζητάνε θρησκευτικά βιβλία μεταφρασμένα στη γλώσσα τους για να διαβάσουν.
«Προσπαθούμε να τους βοηθήσουμε και να τους στηρίξουμε γιατί ζητάνε τη μετάνοια. Δεν πρέπει να παραμελούμε τους συνανθρώπους μας και πόσω μάλλον τα νεαρά παιδιά που έχουν ανάγκη τη φροντίδα και την αγάπη περισσότερο απ’ όλους μας» μας λέει ο πατέρας Μάρκος και μας αποχαιρετά ευχόμενός μας «Καλό Πάσχα».
Μπορεί ο 73χρονος ιερέας να έχει συνομιλήσει επί ώρες με κάποιους από τους πιο διάσημους και στυγερούς εγκληματίες της χώρας μας, όμως δεν φάνηκε στιγμή να τους ξεχωρίζει από άλλους έγκλειστους που έχει γνωρίσει τα είκοσι χρόνια που επισκέπτεται τις φυλακές της χώρας. Πίσω από τα μάτια όλων είδε το ίδιο πράγμα... παιδιά που η ζωή τα έβγαλε σε λάθους δρόμους είτε από ανάγκη είτε επειδή παρασύρθηκαν, είτε επειδή κάποιος τα αμέλησε όταν είχαν την ανάγκη του.