Αγάπα με, αν τολμάς !

Αγάπα με, αν τολμάς !

Αγάπα με αν τολμάς !!!

Είμαι το χέρι δίπλα σου, που σηκώνει τα χέρια για προσευχή.

Είμαι η μήτρα, που σε γέννησε.

Είμαι το πρεζόνι, που του είπαν πως μαστουρωμένος μπορεί να αντέχει.

Είμαι ο μπεκρής, που πιστευει πως το μπουκάλι είναι λήθη.

Είμαι ο ζητιάνος, που παλεύει να κρατηθεί από το τίποτα που έχει για μαξιλάρι.

Είμαι το μικρό παιδί, που μπλέκεται στα πόδια σου, ενώ τρέχεις να προλάβεις το μετρό.

Είμαι η άδεια σου μέρα από αισθήσεις.

Είμαι η νύχτα, που ξερνά δηλητήριο.

Είμαι το χαμένο σου χαμόγελο.

Αγάπα με αν τολμάς

Είμαι ο φόβος ,για όσες στιγμές πόνεσες.

Η οργή ,για όσα όνειρα δολοφονηθήκαν κάτω από τρελά φορτηγά.

Είμαι ο πόνος, που ήρθε να σε βρει την ώρα της μεγάλης σου βεβαιότητας.

Είμαι η αμφιβολία του νικητή.

Η θλίψη και η ταπείνωση του ηττημένου.

Αγάπα με αν τολμάς

Δεν υπάρχουν όρια στην αγάπη..

Δεν χάνεις ποτέ..

Δεν υπάρχει τίποτα να χάσεις από όσα σου ανήκουν όταν αγαπάς.

Αγάπα με αν τολμάς..

Και δώσε μου..

Όχι σαν έμπορος φτηνών υφασμάτων..

Αλλά σαν ερημίτης που χαρίζει στο δέντρο την τελευταία του σταγόνα από νερό..

Όχι σαν σύννεφο περαστικό..

Μα σαν βροχή που ποτίζει το ξερό χώμα και γίνεται ένα με την ουσία του..

Όχι σαν φωτιά που απογυμνώνει τον αέρα.

Μα σαν φλόγα δυνατή που ζεσταίνει ακόμα και στους λασπότοπους

Αγάπα με αν τολμάς...

Με το πάθος ενός εφευρέτη.

Με τον Έρωτα ενός Αγίου.

Με την τόλμη ενός εξερευνητή.

Αγάπα με Άνθρωπε

Εγώ είμαι Εσύ..

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...

Άνθρωπε αγάπα !

Άνθρωπε αγάπα !

Καλησπέρα

Μόλις γύρισα από μια μεσημεριανή σαββατιάτικη έξοδο με τρεις πολύ καλούς φίλους και μου ήλθε η διάθεση να μοιραστώ λίγες σκέψεις μαζί σας. Τι θα μπορούσα να γράψω όμως που να καταφέρει λίγο να αγγίξει τις καρδιές σας ; Ίσως αν περιγράψω αυτό που βιώνω τα τελευταία χρόνια. Και δεν είναι κάτι που διάβασα. Δεν έχει σχέση με εξωτερική γνώση. Κάρμα, μετενσάρκωση, ζεν, τάο, τσάκρας, κουνταλίνη και όλα όσα πρόσφατα έγιναν τόσο πολύ της μόδας. Ίσως αν μοιραστώ μαζί σας το μυστικό της ζωής μου. Και πάντα να ξέρετε ότι κάθε μυστικό είναι κρυμμένο στο πιο φανερό σημείο. Ανοίξτε όλα τα ιερά βιβλία και ψάξτε το κοινό σημείο τους. Και θα το βρείτε. Είναι το πιο δυνατό όπλο. Αυτό που θα εξοντώσει όλους τους εχθρούς σας. Αμφιβάλετε ;

Μπορείτε αυτή τη στιγμή να αγαπήσετε αληθινά αυτόν που θεωρείτε εχθρό σας ; Την επόμενη στιγμή ο εχθρός σας δεν υπάρχει πια. Η προϋπόθεση είναι να έχουμε ισχυρή αυτοεκτίμηση και αυτό επιτυγχάνεται αν αγαπήσουμε αληθινά τον εαυτό μας. Ο υπέροχος Λάο Τσε, αυτός ο μεγάλος ευγενικός δάσκαλος είχε πει ότι είμαστε ήδη όλοι τέλειοι. Πάντα με συγκινούσε αυτή η ρήση.

.

Αρχίζεις λέγοντας : «Ναι αγαπώ τον εαυτό μου εδώ που βρίσκεται με όλους τους εθισμούς και τους περιορισμούς του, όμως δε σημαίνει ότι θα βρίσκομαι και αύριο εδώ. Σημαίνει απλώς ότι μ’ αρέσει ο εαυτός μου εδώ που βρίσκεται τώρα. Είμαι σπουδαίος. Και ξεκινάω. Ξεκινάω να αγαπήσω ολόκληρο τον κόσμο. Τον άλλο μου εαυτό.»

Η αγάπη όλα τα υπομένει

η αγάπη όλα τα ελπίζει

δίνει ζωή στην οικουμένη

κι η γη γυρίζει - κι η γη γυρίζει

τραγούδησε ο Κώστας Χατζής σε στίχους της Σώτιας Τσώτου

Τι όμορφο τραγούδι !

Αγάπα άνθρωπε ! Αυτό είναι το κλειδί. Αυτό είναι η αρχή και το τέλος.

Στη σημερινή κοινωνία που εμείς δημιουργήσαμε, η λέξη αγάπη ακούγεται συχνά. Φεύγει από τα χείλια μας με επιπολαιότητα, χωρίς ούτε καν να την αντιλαμβάνεται η ψυχή μας. Η λέξη αυτή, που και το ψιθύρισμα της δονεί τα σύμπαντα, δεν ταρακουνάει καθόλου την καρδιά μας. Αλλοίμονο ! Έχουμε τόσο φροντίσει να περιβάλλουμε την ψυχή μας με περιβλήματα, ώστε να μην την φτάνουν οι Θείοι Αναπαλμοί. Η ύλη που θελήσαμε να υποτάξουμε, μας υπόταξε τελικά. Η τύφλωσή μας είναι τόσο μεγάλη που βλέπουμε το φως για σκοτάδι.

Όταν αγάπη ονομάζουμε τις συγκινησιακές μας φορτίσεις και τους επιπόλαιους συναισθηματισμούς μας, έχουμε ποτέ συλλογιστεί πόσο διαστρεβλώνουμε την Θεία Ουσία της Ύπαρξης ; Την δική μας Θεία Ουσία ; Μα η αγάπη υψώνεται πάνω από τέτοιες μικρότητες, πάνω από όλα. Γιατί η αγάπη είναι ο Θεός, η αγάπη είναι ο νόμος που συντονίζει όλη την πλάση. Δεν είναι δυνατό να την υποδουλώνεις μέσα στα ελαττώματα και το υλικό σου πεδίο. Καλύτερα προσπάθησε να βάλεις έναν αετό πίσω στο τσόφλι από όπου βγήκε, παρά να περιορίσεις το Άπειρο και να καθορίσεις τον χώρο που καταλαμβάνει…



Η αγάπη δεν κατέχει, ούτε κατέχεται. Η αγάπη αρκείται στην αγάπη. Δεν γνωρίζει ζήλια, ούτε ανταμοιβή, ιδιοκτησία ή θυμό. Δεν δίνει τίποτα, παρά μόνο από τον εαυτό της και δεν παίρνει τίποτα παρά μόνο από τον εαυτό της. Είναι άφθαρτη και αιώνια, δεν κουράζεται και πάντα ελπίζει. Η αγάπη είναι ένωση και δεν δέχεται μέσα της τίποτα που να διαχωρίζει.

Το μίσος, το μόνο που γνωρίζει είναι ο χωρισμός. Γι’ αυτό στην κοινωνία μας τα πάντα είναι χωρισμένα. Ο εαυτός μας απ’ τον εαυτό μας, το δικό μας από του άλλου. Μαχόμαστε χωρίς να αντιλαμβανόμαστε ότι πολεμάμε το άλλο μας μισό. Και φυσικά πουθενά δεν οδηγούμαστε. Πολλές φορές νομίζουμε ότι αγαπάμε κι αυτό μας γεμίζει ευτυχία. Είναι κι αυτό όμως ένα τέχνασμα του μίσους, για να μας καθησυχάσει και να μας αποκοιμίσει. Γιατί αγαπάμε με το νου μας που γνωρίζει μόνο να χωρίζει. Κι αν αγαπάμε καμιά φορά με την καρδιά μας, παρεμβάλλουμε σ’ αυτήν τόσα στοιχεία, που δεν βγαίνει παρά μια φριχτή παραποίηση.

Ας δοκιμάσουμε να γίνουμε σαν τα δέντρα, που απλόχερα προσφέρουν τους καρπούς τους σε όλους, χωρίς καμιά διάκριση και χωρίς να ζητούν κανένα αντάλλαγμα. Αυτή η προσφορά είναι η ανάγκη τους και η ζωή τους. Ας δοκιμάσουμε να γίνουμε σαν τα πουλιά που συνεχίζουν να πετούν στον ουρανό και να κελαηδούν, παρόλο που τα πυροβολούν και τα σκοτώνουν οι αδαείς κυνηγοί. Ας δοκιμάσουμε να γίνουμε σαν τα λουλούδια που σκορπίζουν το άρωμά τους παρόλο που τα κόβουν. Ας το δοκιμάσουμε. Και το αποτέλεσμα μπορεί να μας εκπλήξει. Αυτή η αγάπη θα μας κάνει άφθαρτους. Αυτή η αγάπη θα μας κάνει αιώνιους. Αυτή η Αγάπη θα μας καταστήσει Θεούς !

Δεν ξέρει η αγάπη μοιρολόι

αρχή και τέλος δεν γνωρίζει

χτυπάει τ' αόρατο ρολόι

κι η γη γυρίζει - κι η γη γυρίζει.

Άνθρωπε, αγάπα !!!

.

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προοριαμό ...

Αλήθεια ή Αγάπη;

Αλήθεια ή Αγάπη;

Ανείπωτη απλώνεται ολόγυρα σου η ομορφιά

μα χρειάζονται δυο μάτια καθάρια ζωντανά

το μεγαλείο να αντέξεις να αντικρίσεις.

Κοίτα με!

Θεσπέσιες συναυλίες δίνονται παντού

μα μόνο για αγνά αυτιά μικρών παιδιών

κι εσένα σε ανάγκασαν να μεγαλώσεις γρήγορα.

Πώς να μ’ ακούσεις τώρα;

Με μάτια από καιρό νεκρά

με αυτιά που δε δονούνται πια απ’ τον ουράνιο ήχο

αποκομμένος σε τείχη που ‘χεις ορθώσει

και με πλημμυρισμένη από απόγνωση καρδιά

στους έμπορους ήταν φυσικό να έχεις στραφεί

σ’ αυτούς που πάντα πρόθυμοι θα είναι

το απλωμένο χέρι σου σκουπίδια να γεμίσουν.

Αμύθητοι της Αλήθειας οι θησαυροί

μα εσύ με πάμπτωχη καρδιά

τρισάθλιος ζητιάνος πλησιάζεις στο παλάτι της.

 Στην είσοδο σ’ αυτό πως τόλμησες να ελπίσεις;

Κάποιοι θα πουν: “η αγάπη το κλειδί”

κι όμως

η Αλήθεια απ’ την Αγάπη δε διαφέρει.

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό..

Η αγάπη είναι ...

Η αγάπη είναι ...

Ξαφνικά ανοίγεις τα μάτια σου και κοιτάζεις γύρω σου. Είσαι μεγάλος, γέρος πια !

.

Μπροστά σου υψώνεται ο θάνατος, που εσύ θεωρείς γκρεμό.

.

Βλέπεις τον ήλιο, την θάλασσα, τον ουρανό, τα πουλιά και κανένας ήχος δεν φτάνει στα αυτιά σου, καμιά μυρωδιά δεν αγγίζει την καρδιά σου ...

.

Και τότε κλαίς γι αυτά που καθημερινά άγγιζες και ποτέ δεν αισθανόσουν, γι αυτά που ήθελες ν' αγαπήσεις αλλά δεν πρόλαβες ...

.

Κλαίς με λυγμούς συνειδητοποιώντας τι έχασες ...

.

Μήπως όμως είναι μια πρόφαση ;–και ίσως ένα λεπτο να φτάνει για να συγχωρεθείς, να περάσεις στην συνειδητότητα - ένα λεπτό για να συγχωρέσεις, να πεις έναν καλό λόγο γεμάτο αγάπη……το να νιώσεις την ανάγκη να αγαπήσεις, να προσφέρεις, το να καταλάβεις ότι η βάση σου είναι η αγάπη, η ανιδιοτελής αγάπη, το πρώτο καμπανάκι που σε αφυπνίζει.

.
Η αγάπη είναι παντού διάσπαρτη στα δέντρα, στα πουλιά, στα ζώα, στις πέτρες.

.

Πώς είναι δυνατόν να μην περιλαμβάνει εσένα ;

.

Η αγάπη υπάρχει σαν σπόρος μέσα μας. Στο χέρι μας είναι να την εκδηλώσουμε με χιλιάδες μορφές.

.

Ένα άγγιγμα της είναι μια ασύλληπτη ποσότητα βοήθειας έκφρασης της ψυχής μας. Και μετά αρχίζεις να ανεβαίνεις σε άλλη ποιότητα αγάπης ανώτερη από την προηγούμενη και πάει λέγοντας. Και όλα αυτά μαζί θα σε διδάξουν τι θα πει πραγματική αγάπη.

.

Για τον Έναν, τον Αιώνιο, μια σύνδεση ψυχής με την άφθαρτη υπόσταση σου.

.

Η αγάπη γνωρίζει την υπομονή και χαίρεται την αλήθεια, άφθαρτη και αιώνια.

Δεν πρέπει να αγαπάς με τον νου που γνωρίζει μόνο να διαχωρίζει, ούτε με την καρδιά γιατί δεν έχει μέτρο, αλλά με την ψυχή. Τα μάτια να είναι ο οδηγός σου και τα χέρια να είναι η αγκαλιά σου.

.

Η έλλειψη μίσους δεν είναι αγάπη απλά μια αδιάφορη κατάσταση. Μάθε να αγαπάς λοιπόν σφαιρικά και όχι μονόπλευρα, γιατί έτσι αποκλείεται η ολότητα. Μια ολότητα που μας μετουσιώνει συνειδητά στο ποιοι πραγματικά είμαστε.

.

Μπορεί ο δρόμος να είναι μοναχικός, βιωματικός, αλλά έχεις τόσες εμπειρίες να μοιραστείς και τόση αγάπη να δώσεις που πραγματικά αξίζει τον κόπο να δοκιμάσεις.

Αγάπη και Κτητικότητα

Αγάπη και Κτητικότητα

.

.

Και σταθείτε ο ένας πλάι στον άλλο,

αλλά όχι υπερβολικά κοντά,

διότι οι κολόνες του ναού στέκουν χωριστές,

και η βελανιδιά με το κυπαρίσσι δε φυτρώνουν

το ένα στη σκιά του άλλου.

ΧΑΛΙΛ ΓΚΙΜΠΡΑΝ

.

.

Έχω ένα φίλο που δεν μπορεί να είναι φίλος μου πια. Για την ακρίβεια δεν μπορεί να είναι φίλος κανενός. Τον ζηλεύει υπερβολικά η γυναίκα του ! Είναι τέτοια η κτητικότητα της που τον θέλει αποκλειστικά δικό της. Θέλει να έχει απόλυτο έλεγχο πάνω του. Δε θέλει να τον μοιράζεται με κανέναν.

Είναι πολύ φυσικό να θέλεις να μοιράζεσαι τη ζωή σου και τον εαυτό σου με τον σύντροφο σου. Είναι φυσιολογικό να θέλεις να αισθάνεσαι κοντά με τον άνθρωπο σου, να θέλεις να παίρνεις και να δίνεις αγάπη. Το πρόβλημα αρχίζει να υπάρχει όταν προσπαθούμε να μετατρέψουμε αυτή την αγάπη σε πλήρη και αποκλειστική απασχόληση. Όσοι επικεντρώνουν την αγάπη τους σε ένα μόνο πρόσωπο έχουν πρόβλημα σχέσεων γενικά.

.

Θα έπρεπε να είναι ανακούφιση μάλλον, παρά απειλή το να ανακαλύπτουμε πως εκείνοι που αγαπάμε έχουν την ικανότητα να αγαπούν κι άλλους ανθρώπους και να αγαπιούνται από αυτούς. Θα έπρεπε να είμαστε ευγνώμονες που έχουν ενδιαφέροντα πέρα από εμάς. Αν τους αγαπάμε αληθινά, θα έπρεπε να είμαστε χαρούμενοι που είναι αυτάρκεις και αυτοδύναμοι.

Είμαστε πραγματικά ικανοί να αγαπάμε πολλούς ανθρώπους ταυτόχρονα χωρίς αυτό να σημαίνει ότι μειώνεται ή μοιράζεται η αγάπη που δίνουμε. Στην πραγματικότητα όσο περισσότερες εμπειρίες πραγματικής αγάπης έχουμε, τόσο περισσότερα μπορούμε να προσφέρουμε στην προσωπική μας σχέση. Η αγάπη δεν ξεθωριάζει όταν μοιράζεται αλλά γίνεται πιο φωτεινή. Και σίγουρα η ποιότητά της βελτιώνεται με την πείρα.

Η αγάπη είναι άρρηκτα δεμένη με την αυτοπραγμάτωση. Ολοκληρωνόμαστε μόνο μέσα από δικές μας προσπάθειες. Οι νευρωτικές ανάγκες υποδηλώνουν κενά, τα οποία θεωρούμε ότι μόνον ένας άλλος μπορεί να καλύψει. Αγαπώ σημαίνει στέκομαι στα δικά μου πόδια, υπολογίζω τον εαυτό μου, χαράζω τον δικό μου δρόμο. Κάποιες φορές, μπορεί να χρειαστούμε την βοήθεια των άλλων, αλλά δεν μπορούμε να περιμένουμε από αυτούς να ικανοποιήσουν ανάγκες που είναι αποκλειστικά δική μας ευθύνη να ικανοποιήσουμε.

Πόσο πικρό είναι να κοιτάς την ευτυχία

με τα μάτια ενός άλλου

.

Γουίλιαμ Σαίξπηρ

.

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό …

Σχέσεις

Σχέσεις

Ο σύντροφος που έχουμε κάποια στιγμή, είναι ακριβώς αυτός που μας χρειάζεται και μας αξίζει , σε αυτό το στάδιο της ζωής μας. Ο σύντροφος μας είναι το μάθημά μας, ο πνευματικός δάσκαλός μας, το χέρι του Θεού. Ο σύντροφός μας είναι το μήνυμα μας σχετικά με το τι κάνουμε λάθος ή σωστά στη ζωή μας. Είναι η ευκαιρία να μάθουμε να αγαπάμε, να συγχωρούμε, να είμαστε δυνατοί και να έχουμε εσωτερική ηρεμία, άσχετα με το τι κάνει ο άλλος. Είναι η ευκαιρία μας να εξελιχθούμε συναισθηματικά και πνευματικά μέσα από την αγάπη, τη θυσία και τη συνεργασία. Είναι η ευκαιρία να δούμε το εγώ μας πιο καθαρά και να εργαστούμε για να το μετατρέψουμε σ’ ένα όχημα αγάπης και δημιουργικής αρμονίας πάνω στη Γη.

Ο άνθρωπος είναι σώμα, προσωπικότητα και ψυχή. Όταν ένα σώμα έλκεται από ένα άλλο σώμα υπάρχει σωματική έλξη που μπορεί να καταλήξει σε σεξουαλική επαφή. Όταν μια προσωπικότητα έλκεται από μια άλλη προσωπικότητα αυτό είναι έρωτας. Αγάπη είναι η έλξη ανάμεσα σε δύο πνεύματα. Όταν υπάρχει αγάπη μπορεί πολύ φυσικά να ακολουθήσει ο έρωτας ή το σεξ σαν εκδήλωση – στο επίπεδο της προσωπικότητας και του σώματος – της ενότητας που ήδη υπάρχει στο πνευματικό πεδίο. Όταν υπάρχει έρωτας ή σεξ χωρίς αγάπη, τότε μπορεί να υπάρχει και μια αίσθηση ενότητας αλλά, συνήθως, δημιουργούνται και πολλά προβλήματα. Η σωματική έλξη, ο έρωτας και οι αγάπη είναι προσπάθειες που κάνει ο άνθρωπος για να απαλύνει το αίσθημα της ξεχωριστότητας, της μοναξιάς ή του κενού, που υπάρχει μέσα του. Και τα τρία αυτά συναισθήματα εκφράζουν την ανάγκη της ψυχής να ενωθεί πάλι με τους άλλους, οι οποίοι είναι μέρη της αληθινής ύπαρξης : της παγκόσμιας ψυχής.

Αυτό που ονομάζουμε αγάπη, είναι στην πραγματικότητα σεξουαλική έλξη ή έρωτα, μια έλξη δηλαδή, ανάμεσα σε δυο σώματα και δυο προσωπικότητες. Η απόδειξη γι’ αυτό είναι ότι, αν η άλλη προσωπικότητα ή τα δικά μας ενδιαφέροντα αρχίζουν να αλλάζουν, η αγάπη μας μαραίνεται και γίνεται απογοήτευση και κάποιες φορές θυμός, παράπονο, πίκρα ή εχθρότητα, κάτι που σημαίνει ότι η αγάπη μας δεν είναι μια αγάπη χωρίς όρους. Συνήθως ο συντονισμός είναι στο επίπεδο της προσωπικότητας μας και των αναγκών της και κάποιες φορές, σε τελείως σωματικό επίπεδο, στις ανάγκες δηλαδή που έχει το σώμα, και σπάνια σε πνευματικό επίπεδο. Αλλά, μόνα τους, το σεξ κι ο έρωτας σπάνια, αν όχι ποτέ, μπορούν να μας δώσουν την αίσθηση της ενότητας, αν δεν υπάρχει συγχρόνως αυτή η αγνή και αιώνια αγάπη, που ενώνει τις ψυχές και όχι μόνο τα σώματα και τις προσωπικότητες

.

Η αγάπη είναι ο τελικός και υψηλότερος σκοπός κάθε σχέσης. Όλα τα προβλήματα και οι δοκιμασίες που υπάρχουν στις σχέσεις, είναι απλά ευκαιρίες για να μάθουμε να αγαπάμε χωρίς όρους, λιγότερο εγωιστικά, χωρίς να περιμένουμε αντάλλαγμα και χωρίς να επηρεαζόμαστε από το τι θα κάνει ο άλλος. Αυτή είναι η μεγάλη δοκιμασία και η ευκαιρία μιας σχέσης. Είναι σημαντικό όμως αυτή η αγάπη να μη περιοριστεί σ’ ένα συγκεκριμένο πρόσωπο. Γιατί στο Πνεύμα είμαστε όλοι Ένα. Είμαστε όλοι αδέλφια, ανήκουμε όλοι στην ίδια οικογένεια. Όλη η ανθρωπότητα πηγάζει από ένα αρχικό κύτταρο που ήταν η πρώτη ζωντανή εκδήλωση του πνεύματος. Η αγάπη για την οικογένειά μας και για τους αγαπημένους μας, πρέπει να απλώνεται συνέχεια προς μια όλο και πιο πλατιά ομάδα ανθρώπων.



Πολύ συχνά στην εποχή μας μπερδεύουμε την αγάπη με την προσκόλληση. Πολλοί άνθρωποι νομίζουν πως αγαπούν, ενώ στην πραγματικότητα είναι απλά προσκολλημένοι σε κάποιον, γιατί τους προσφέρει ασφάλεια, ευχαρίστηση ή δύναμη ή γιατί ελπίζουν ότι θα τους τα προσφέρει. Αυτό όμως δεν έχει καμιά σχέση με την αγάπη. Γιατί όταν είμαστε προσκολλημένοι, θέλουμε να πάρουμε ή να δεχτούμε κάτι, είτε είναι πνευματικό, είτε συναισθηματικό, είτε ακόμα και σωματικό, τότε υποφέρουμε.

Ο τρόπος για να κάνει κάποιος μια σχέση πιο πνευματική, είναι να δει τον άλλο άνθρωπο σα μια θεϊκή ενσάρκωση, σαν ένα θείο σπινθήρα. Αν μπορούμε να θυμόμαστε κάθε λεπτό, ότι το αγαπημένο μας πρόσωπο, είναι μια ακόμη έκφραση του Θεού, δε θα κινδυνεύουμε να βυθιστούμε στην αγωνία, το φόβο, τη λύπη, τη ζήλεια ή το θυμό. Όταν βλέπουμε τον άλλο σαν πνεύμα, έχουμε λιγότερες πιθανότητες να μπλέξουμε σε παιχνίδια του «εγώ» μας, που έχουν σα βάση την ασφάλεια, τις συγκινήσεις και τη μανία μας για δύναμη. Τότε, μπορούμε πιο εύκολα να παραβλέψουμε την αδυναμία και τις αρνητικές πλευρές της προσωπικότητας του άλλου και να συγκεντρωθούμε στην ανάπτυξη, της εσωτερικής πνευματικής επαφής με τον σύντροφό μας. Για να μπορούμε να το κάνουμε αυτό, πρέπει πρώτα, να αναπτύξουμε εσωτερική επαφή με τη δική μας πνευματική φύση. Για να μπορεί κάποιος να βλέπει τους άλλους σαν πνεύματα και όχι σαν σώματα, χρειάζεται, πρώτα, να βλέπει τον εαυτό του μ’ αυτόν τον τρόπο.

.

***Αποσπάσματα από το βιβλίο του Ρόμπερτ Νάτζεμυ -Στοχασμοί ζωής, ταξίδι στο φώς-

Μήπως χαράμισες τη ζωή σου ;

Μήπως χαράμισες τη ζωή σου ;

Στην παρέα η σαρανταπεντάρα κυρία ξεχώριζε. Δεν άφηνε κανέναν να μιλήσει ! Το αγαπημένο της θέμα ; Ο πρώην άντρας της που πρόσφατα την παράτησε για μια αρκετά νεαρότερη γυναίκα.

«Χαράμισα τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου μαζί του. Έκανα ότι περνούσε από το χέρι μου για να είναι ευχαριστημένος»
«Τι ακριβώς έκανες ;» την ρώτησα

(Να προσέχετε τις ερωτήσεις σας. Είναι πολύ πιο επικίνδυνες από τις απαντήσεις. Ο άλλος πολλές φορές θεωρεί ότι δέχεται επίθεση)



«Ρωτάς τι έκανα ; Και τι δεν έκανα ! Το φαγητό του ήταν πάντα έτοιμο στην ώρα του, μόλις γύριζε από τη δουλειά. Τα ρούχα του πάντα πεντακάθαρα και σιδερωμένα. Το σπίτι έλαμπε και όλα ήταν στη θέση του. Κι εγώ τόσα χρόνια πάντα πρόθυμη να τον ακολουθήσω οπουδήποτε και να ικανοποιήσω κάθε επιθυμία του.»
«Λυπάμαι» της είπα, «αλλά έχω την αίσθηση ότι πράγματι έχασες τα χρόνια σου»

«Είδες που συμφωνείς ! Αλλά τι εννοείς ακριβώς ;»
«Μα όλα αυτά που αναφέρεις καλή μου, δεν είναι τα ουσιαστικά. Καλό φαγητό θα μπορούσε να πληρώσει σε ένα εστιατόριο και τα ρούχα του να τα καθαρίσει στο καθαριστήριο. Ακόμη και το σεξ σήμερα πολύ εύκολα μπορείς να το αγοράσεις. Για τον εαυτό σου τι έκανες αυτά τα χρόνια ;»
«Που να βρεθεί χρόνος για μένα ; το σπίτι, ο άνδρας μου, τα παιδιά …»




Έχασε τον εαυτό της μέσα στους ρόλους της συζύγου και της μητέρας. Αυτό την είχε καθοδηγήσει η κοινωνία να κάνει. Αυτό νόμιζε ότι ήταν το ουσιαστικό. Ήταν όμως αρκετό; Ποτέ δεν μπήκε στον κόπο να ρωτήσει τον εαυτό της τι ήταν ουσιαστικό για κείνη, ποιες ήταν οι δικές της ανάγκες, ποια ήταν η δική της αξία. Ποτέ δεν μπήκε στον κόπο να αναζητήσει τον πραγματικό της εαυτό. Ο σύζυγος μετά από τόσα χρόνια ρουτίνας βρήκε πολύ πιο ενδιαφέρουσα την νεαρή κυρία και στο πρώτο φλερτάρισμα ξέχασε αμέσως τα καθαρά σεντόνια και το ζεστό φαγητό.


Δεν μπορείς να δώσεις τον καλύτερο εαυτό σου αν δεν αναπτύξεις το θαύμα που υπάρχει μέσα σου. Και το θαύμα που έχει κάθε άνθρωπος είναι η μοναδικότητά του. Κανένας άνδρας δε θα μπορούσε να εγκαταλείψει αυτή την γυναίκα αν ήταν σε θέση να ανακαλύψει την μοναδικότητά της και το απεριόριστο του εαυτού της και να το μοιράσει με τον σύντροφο της.

Η γυναίκα αυτή όμως δεν έκανε τον κόπο να κοιτάξει μέσα της και μπήκε μέσα στο πετσί του ρόλου που της είχαν παρουσιάσει οι άλλοι σαν σημαντικό, φτάνοντας έτσι να χάσει τον πραγματικό εαυτό της.

Η αλήθεια είναι όμως πως ποτέ δεν χάνουμε τον εαυτό μας οριστικά. Πώς να χάσεις κάτι που πάντα το κουβαλάς μαζί σου ; Το λάθος μας είναι ότι το ψάχνουμε έξω από μας. Είμαστε σίγουροι πως τα ουσιαστικά πράγματα κάπου αλλού πρέπει να βρίσκονται. Κι όμως είναι φορές που το νιώθουμε μέσα στα σωθικά μας να φωνάζει. «Είμαι εδώ ! Μέσα σου ! Κοίτα με! Βγάλε με έξω! Ανάπτυξέ με! Μοιράσου με, με τους άλλους !» Τότε η αναζήτησή σου στρέφεται στο σωστό δρόμο. Τότε ανακαλύπτεις ένα κομμάτι από την Ουσία.

Μέσα μας υπάρχει κάτι αναλλοίωτο και παραμένει πάντοτε στην ίδια ουσία και μπορούμε να το ονομάσουμε εαυτό ή ντάρμα (συμπαντικό νόμο) … αυτό που αλλάζει είναι μόνο ο νους ... ντάρμα είναι η απελευθέρωση απ όλα εκείνα που έχεις ταυτιστεί ... όταν ψάχνεις να το γνωρίσεις (με τον νου), δεν μπορείς να το βρεις, δεν μπορείς να το κρατήσεις μα δεν μπορείς και να το χάσεις (γιατί πάντα το έχεις) … γίνεται αντιληπτό μόνο όταν είσαι χαλαρός και χωρίς σκέψεις

Μποντιντάρμα - ο ιδρυτής του ΖΕΝ

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό ...

Η δύναμη της πρόθεσης

Η δύναμη της πρόθεσης

-->

Αν θέλαμε να δώσουμε τον ορισμό της πρόθεσης θα λέγαμε ότι είναι ένας ισχυρός σκοπός, στόχος, συνοδευόμενος από την σταθερή απόφαση για την επίτευξη ενός επιθυμητού αποτελέσματος.

.

Έχουμε συναντήσει στη ζωή μας ανθρώπους που καθοδηγούνται από την πρόθεση και με ισχυρή θέληση που δεν επιτρέπει σε τίποτα να παρεμποδίσει την εσωτερική επιθυμία τους, πετυχαίνουν τον στόχο τους με αποφασιστική σταθερότητα και επιμονή.

.

Η δύναμη της πρόθεσης είναι κάτι πολύ περισσότερο από αυτό.

-->

Είναι μια δύναμη που υφίσταται στο σύμπαν ως ένα αφανές πεδίο ενέργειας. Είναι καθαρή απεριόριστη ενέργεια, που δονείται με τέτοια ταχύτητα, ώστε δεν μπορεί να καταγραφεί και να παρατηρηθεί. Είναι μια δύναμη χωρίς μορφή, χωρίς όρια.

.

Η πρόθεση είναι πανταχού παρούσα, βρίσκεται στον υλικό κόσμο όσο και στον μη υλικό. Κάθε τι είναι συνυφασμένο με την πρόθεση. Αυτό ισχύει για όλες τις μορφές ζωής, είτε για τα ζώα, είτε για τα φυτά, τα βουνά, τον άνθρωπο. Για ότι υπάρχει στο σύμπαν. Η πρόθεση δεν κάνει ποτέ λάθος. Tο λουλούδι της μηλιάς θα γίνει μήλο, δεν πρόκειται να γίνει κάτι άλλο.

-->

Η φύση εξελίσσεται σε αρμονία με το πεδίο της πρόθεσης. Αυτή η αόρατη δύναμη εμπεριέχεται και στον άνθρωπο. Στην πηγή της ύπαρξής μας είμαστε άμορφη ενέργεια, αλλά παίρνουμε υλική μορφή για να μπορούμε να πάρουμε τη θέση μας στο χώρο και στον χρόνο. Η πρόθεση υπήρχε εκεί πριν την σύλληψή μας, είναι αυτή που μας δημιούργησε, βρίσκεται σε κάθε μέρος της ύπαρξης μας, στα συναισθήματα μας, στις σκέψεις μας, στο υλικό μας σώμα.

.

Αυτή η δύναμη είναι πανταχού παρούσα, βρίσκεται στο εδώ και τώρα και είναι διαθέσιμη για όλους τους ανθρώπους.

-->

Είναι ο σκοπός της ύπαρξης μας, την ενεργοποιούμε όταν επικοινωνούμε με τον ανώτερο μας εαυτό, όταν βαθειά μέσα μας γνωρίζουμε πέρα από κάθε αμφιβολία, όταν δεν είμαστε ταυτισμένοι με το εγώ μας.

.

Είμαστε πλάσματα που συνδυάζουμε την περιορισμένη ύλη και την απεριόριστη πνευματικότητα, την ενέργεια, το συναίσθημα. Είμαστε και ύλη και ουσία, μορφή και πνεύμα μαζί όσο κι αν αυτά ακούγονται αντίθετα μεταξύ τους.

-->

Μπορούμε να συνδεθούμε με αυτή την δύναμη και τίποτα ακατόρθωτο δεν θα υπάρχει στη ζωή μας. Κι αν η πρόθεση υπάρχει εκεί και είναι ο προγραμματισμός, είναι ο προορισμός του ανθρώπου, τότε η ελεύθερη βούληση μπορεί να υπάρχει;

.

Μπορεί να γεφυρωθεί αυτή η αντίφαση αν κατανοήσουμε ότι είμαστε ελεύθεροι αν θα επιλέξουμε να συνδεθούμε με το συμπαντικό πνεύμα και τη δύναμη της πρόθεσης ή θα ταυτιστούμε και θα περιοριστούμε από το εγώ και μέσα μας θα κυλούν κατώτερες ενέργειες που θα μας απομακρύνουν όλο και περισσότερο από τη δύναμη της πρόθεσης.

.

Η αλήθεια είναι ότι εμείς δεν δημιουργούμε τίποτα από μόνοι μας, είμαστε όλοι πλάσματα του θεού. Η ελεύθερη βούληση μας συνδυάζει και μας αναδιανέμει αυτό που ήδη έχει δημιουργηθεί. Ελεύθερη βούληση σημαίνει πως έχουμε την επιλογή αν θα συνδεθούμε ή όχι με το πνεύμα.

-->

“Το πνευματικό ταξίδι δεν συνίσταται στην άφιξη σε έναν νέο προορισμό, όπου κάποιος θα αποκτήσει κάτι που δεν έχει ή θα γίνει κάτι που δεν είναι. Συνίσταται στην εξάλειψη της άγνοιας σχετικά με τον εαυτό μας και τη ζωή και στη σταδιακή ωρίμανση αυτής της κατανόησης που ενεργοποιεί την πνευματική αφύπνιση. Το να βρει κανείς το θεό σημαίνει να βρει τον εαυτό του.”

.

Aldous Huxley

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό ...

Κάθε φορά που ερωτεύονται δύο άνθρωποι, γεννιέται το σύμπαν

Κάθε φορά που ερωτεύονται δύο άνθρωποι, γεννιέται το σύμπαν

"Κάθε φορά που ερωτεύονται δύο άνθρωποι, γεννιέται το σύμπαν. 'Η, για να μικρύνω το βεληνεκές, κάθε φορά που ερωτεύονται δύο άνθρωποι γεννιέται ένας αστέρας με όλους τους πρωτοπλανήτες του. Και κάθε φορά που πεθαίνει ένας άνθρωπος, πεθαίνει το σύμπαν. Η, για να μικρύνω το βεληνεκές, κάθε φορά που πεθαίνει ένας άνθρωπος στη γη, στον ουρανό εκρήγνυται ένας αστέρας supernova.
.
.
.
Έτσι , από την άποψη της ουσίας ο έρωτας και ο θάνατος δεν είναι απλώς στοιχεία υποβάθρου. Δεν είναι δύο απλές καταθέσεις της ενόργανης ζωής. Πιο πλατιά, και πιο μακρυά, και πιο βαθιά, ο έρωτας και ο θάνατος είναι δύο πανεπίσκοποι νόμοι ανάμεσα στους οποίους ξεδιπλώνεται η διαλεκτική του σύμπαντος. Το δραστικό προτσές δηλαδή ολόκληρης της ανόργανης και της ενόργανης ύλης. Είναι το Α και το ω του σύμπαντος κόσμου και του σύμπαντος θεού. Είναι το είναι και το μηδέν του όντος. Τα δύο μισά και αδελφά συστατικά του.
.


Έξω από τον έρωτα και το θάνατο πρωταρχικό δεν υπάρχει τίποτα άλλο. Αλλά ούτε είναι και νοητό να υπάρχει. Τα ενενήντα δύο στοιχεία της ύλης εγίνανε, για να υπηρετήσουν τον έρωτα και το θάνατο. Και οι τέσσερες θεμελιώδεις δυνάμεις της φύσης, ηλεκτρομαγνητική, ασθενής, ισχυρή, βαρυτική, λειτουργούν για να υπηρετήσουν τον έρωτα και το θάνατο. Όλα τα όντα, τα φαινόμενα, και οι δράσεις του κόσμου είναι εκφράσεις, σαρκώσεις, μερικότητες, συντελεσμοί, εντελέχειες του έρωτα και του θανάτου. Γι αυτό ο έρωτας και ο θάνατος είναι αδελφοί κα ομοιότητες, είναι συμπληρώματα, και οι δύο όψεις του ιδίου προσώπου."

“Γκέμμα” - Δ. Λιαντίνης

Αφιερωμένο σε έναν κλέφτη ψυχών...

Αφιερωμένο σε έναν κλέφτη ψυχών...

Ψέμα μου, στο όνομά σου
έχω σταυρώσει ότι λαχτάρησα να συναντήσω
πετάχτηκα από τον ύπνο μου, όμως, πάλι μπροστά μου να σου
με τα όνειρα μου να κρατάνε το ίσο.

Οταν δειλά σε πρωταγκάλιασα σε είχανε φασκιωμένο,
φτιαγμένο απ το υλικό που καίνε τα άστρα.
Σε τάισα απ το αίμα μου για να μη πάει χαμένο,
απ την αρχή κιόλας το τράβηξες στα άκρα.

Πυροκαμμένο μαστόρι πάνω από σάρκινο μαγκάλι
δουλεύει την ψυχή μου απίκο κι ετοιμοπαράδοτη,
την περιμένουν κάπου αλλού με μια παρθένα αγκάλη
αδιάβατοι δρόμοι κι όρκοι απαράβατοι.

Με ένα ζευγάρι φτερά που μ έβγαλαν απ τα νερά μου,
έγινα δέντρο λυτρωμένο από το χώμα κι αλύγιστο.
Στα κατακέφαλα είχα κάτω τα ξερά μου,
είδα το άφαντο και μύρισα το αμύριστο.

Εκεί που μου δειξες πήγα και κουλουριάστηκα,
έφτιαξα σπίτι μου τα λόγια τα αφιλόξενα
μάγια που δέσαν εμένα με τετράστιχα
ξόρκια που τράβαγαν το κρύο, όταν αρρώσταινα

Είδα κι απόειδα από παιδιά που δεν αντρώθηκαν,
όταν γελάστηκα και σου κανα και σκόντο
Είδα και ζώα που από μόνα τους μαντρώθηκαν,
γιατί παράτησαν το ψέμα τους στο φόντο.

Εκεί που μου έδειξες ψέμα μου πήγα
κι είδα κήπους κρεμαστούς
Είχε πολλά κουρασμένα δαιμόνια,
είχε κι αγγέλους σκαστούς

Φυτεμένα είχε όνειρα λίγα
κι αυτά με σάπιους καρπούς.
Είχε βουνά με μαύρα χιόνια
και φόντο πορφυρούς ουρανούς.

Ψέμα μου, σάπιο σκαρί μου
βρήκες κι απάγκιασες σε άγρια στεριά.
Στο μισοναρκωμένο πάνω βρέθηκες κορμί μου,
τέλειο λάθος και μια βαθιά νυστεριά
που μου πήρε τη χαρά ενός περήφανου πόνου
και στης ζωής με πέρασε τα τρίσβαθα,
κρυφό ταξίδι σαν κατάρα προγόνου
σε μονοπάτια σκοτεινά και δύσβατα.

Ρίζα κακιά που με μπάζει στα εσώτερα
για να βρω ένα κομμάτι μου αλέκιαστο
κάνω επίκληση μέχρι και στα ωριμότερα,
στο καλό, στο αιώνιο, στο αξέχαστο.

Ρωτάω συνέχεια αυτά που εδώ και καιρό βουβαθήκαν,
τι με πλάνεψε και τι με λιγόστεψε,
γιατί δε φώναξα για κείνα που από μπρος μου χαθήκαν,
αφού η ψυχή μου ποτέ δε κιότεψε.

Εκεί που μου δειξες ψέμα μου, βρέθηκα αθόρυβα
και είδα σημεία και τέρατα.
Ζεματισμένα είδα νιάτα για δόλωμα
να ψάχνουν λύτρωση μόνο στα απέριττα.

Να προσκυνάνε θεούς φαρμακωμένα,
να σκύβουν το κεφάλι σε μια γη γριά,
γιατί δε ξεραν ότι φυλάς τα λατρεμένα,
σε μηδέν βαθμούς ζωής υπό σκιά.

Κι ήσουν σα πρίγκιπας εκεί
κι από τη ζήλια μου για λίγο σκύλιασα.
Επινες χρόνο από ασημένιο φλασκί
και στο πήρα από τα χέρια, δε δείλιασα.
Σε έπιασα απ' το λαιμό και σου ψιθύρισα στ αυτιά

Να πας στο διάολο, εγώ θα παω όπου έχει φωτιά.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΛΕΦΤΗ ΨΥΧΩΝ...

ΛΕΞΕΙΣ ΜΑΓΙΚΕΣ.

ΛΕΞΕΙΣ ΜΑΓΙΚΕΣ.

Λέξεις που γεμίζουνε χρώματα...Χρώματα φωτεινά, χρώματα σκοτεινά...
Λέξεις που γίνονται εικόνες και σχηματίζουν αργά και σταθερά το παζλ του μέλλοντος μας...
Λέξεις που όταν τις συλλαβίζουν οι άνθρωποι που αγαπάς, φωλιάζουν μέσα στην καρδιά σου..
Λέξεις που άλλοτε γίνονται ουράνιο τόξο στα όνειρά μας και άλλοτε μαχαίρι και φράχτης στην καρδιά μας...
Λέξεις που ομορφαίνουν τη ζωή μας και λάμπει το πρόσωπό μας από ευτυχία...
Λέξεις που μας γεμίζουν αγάπη, δύναμη, ελπίδα και όρεξη για ζωή...
Λέξεις μικρές, ύπουλες και δυνατές, που σκοτεινιάζουν κάθε μας ελπίδα και σβήνουν το χαμόγελό μας...
Λέξεις που τα σημάδια που αφήνουν, μπορούν να λεκιάσουν την καρδιά μας σε χρόνους ανύποπτους...
...και τότε έρχονται οι δικές μας λέξεις....
...ψεύτικες λέξεις... για να σκεπάσουν την πίκρα και την απογοήτευσή που νιώθουμε μέσα μας...
Λέξεις που δεν θέλουν να πληγώσουνε αυτούς που μας πλήγωσανε...
Λέξεις που σφίγγουν την καρδιά και λες.... " ΚΑΛΗ ΚΑΡΔΙΑ, ΠΑΜΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ!!! "
.

50 πράγματα που μου έμαθε η ζωή...

50 πράγματα που μου έμαθε η ζωή...

Συγγραφέας της λίστας που ακολουθεί είναι η 56χρονη (και όχι ηλικιωμένη - 90χρονη όπως λανθασμένα έχει διαδοθεί στο Internet) Regina Brett, αρθρογράφος σε εφημερίδα του Cleveland στο Ohio των Ηνωμένων Πολιτειών και υποψήφια για βραβείο Pulitzer το 2008 & 2009.

Όπως λέει η ίδια, για να γιορτάσει το γεγονός ότι μεγαλώνει, έγραψε τα 50 πράγματα που της έμαθε η ζωή. Αυτό ήταν και το πιο δημοφιλές άρθρο που έγραψε ποτέ ...;

1. Η ζωή δεν είναι δίκαιη, αλλά ακόμα κι έτσι είναι ωραία.

2. Όταν αμφιβάλλεις για κάτι, απλά κάνε το επόμενο μικρό βήμα.

3. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να σπαταλάς χρόνο μισώντας τον οποιονδήποτε.

4. Πλήρωνε τις πιστωτικές σου κάθε μήνα.

6. Δε χρειάζεται να κερδίζεις σε κάθε διαφωνία. Συμφώνησε με το να διαφωνείς.

7. Κλάψε παρέα με κάποιον. Είναι πιο εύκολο να συνέλθεις απ' το να κλαις μόνος.

8. Δεν πειράζει να θυμώνεις με τον Θεό. Το δέχεται.

9. Βάζε στην άκρη χρήματα για όταν θα βγεις στη σύνταξή, ξεκινώντας από τον πρώτο σου μισθό.

10. Απέναντι στη σοκολάτα κάθε αντίσταση είναι μάταιη.

11. Συμφιλιώσου με το παρελθόν σου για να μην καταστρέφει το παρόν σου.

12. Δεν πειράζει αν σε δουν παίρνεις τον εαυτό σου τόσο στα σοβαρά. Κανένας άλλος δεν το κάνει.

5. Πλήρωνε τις πιστωτπαιδιά σου να κλαις.

13. Μην συγκρίνεις τη ζωή σου με των άλλων. Δεν έχεις ιδέα περι τίνος πρόκειται το δικό τους το ταξίδι.

14. Αν μια σχέση πρέπει να κρατιέται μυστική, τότε δεν πρέπει να την κρατάς.

15. Τα πάντα μπορεί να αλλάξουν μ' ένα ανοιγοκλείσιμο των ματιών. Αλλά μην ανησυχείς.Ο Θεός δεν ανοιγοκλείνει τα βλέφαρά του.

16. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να κάθεσαι να στεναχωριέσαι. Ζήσε!

17. Μπορείς να αντιμετωπίσεις τα πάντα αν επικεντρωθείς στο σήμερα. 

18. Ο συγγραφέας γράφει. Αν θες να γίνεις συγγραφέας, γράψε!
19. Ποτέ δεν είναι αργά για να έχεις μια ευτυχισμένη παιδική ηλικία. Αλλά τη δεύτερη φορά εξαρτάται από σένα και κανέναν άλλο.
20. Όταν είναι να κυνηγήσεις αυτά που αγαπάς στη ζωή, μη δεχτείς ποτέ το όχι σαν απάντηση.
21. Άναψε τα κεριά, στρώσε τα καλά σεντόνια, φόρεσε τα ακριβά εσώρουχα. Μην τα φυλάς για ειδικές περιπτώσεις. Κάθε μέρα είναι ειδική περίπτωση.
22. Προετοιμάσου για όλα. Και μετά ακολούθησε το ρεύμα.
23. Γίνε εκκεντρικός τώρα. Μην περιμένεις να γεράσεις για να φορέσεις μοβ χρώμα!
24. To πιο σημαντικό σεξουαλικό όργανο είναι το μυαλό.
25. Κανείς δεν είναι υπεύθυνος για την ευτυχία σου παρά μόνο εσύ.
26. Σε κάθε «καταστροφή» σκέψου: «Σε 5 χρόνια, αυτό θα έχει καμία σημασία;».
27. Πάντα να επιλέγεις τη ζωή.
28. Συγχώρησε σε όλους τα πάντα.
29. Το τι πιστεύουν οι άλλοι για σένα, δεν είναι δική σου δουλειά.
30. Ο χρόνος θεραπεύει σχεδόν τα πάντα. Δώσε χρόνο στο χρόνο.
31. Όσο καλή ή κακή κι αν είναι μια κατάσταση, θα αλλάξει.
32. Αν αρρωστήσεις, δε θα σε φροντίσει η δουλειά σου. Θα σε φροντίσουν οι φίλοι και η οικογένειά σου. Μη χάνεσαι.
33. Πίστευε στα θαύματα.
34. Ο Θεός σ' αγαπάει επειδή είναι αυτός που είναι, όχι για κάτι που έκανες ή δεν έκανες.
35. Ό,τι δε σε σκοτώνει πράγματι σε κάνει δυνατότερο.
36. Το να γερνάς είναι καλύτερο από την εναλλακτική λύση: Να πεθαίνεις νέος.
37. Τα παιδιά σου θα ζήσουν μόνο μία παιδική ηλικία.Κάνε την αξιομνημόνευτη!
38. Διάβασε τους Ψαλμούς. Καλύπτουν κάθε ανθρώπινο συναίσθημα.
39. Βγες έξω κάθε μέρα. Τα θαύματα παραμονεύουν παντού.
40. Αν όλοι ρίχναμε τα προβλήματά μας σε ένα σωρό δίπλα-δίπλα και βλέπαμε αυτά των άλλων, θα αρπάζαμε τα δικά μας πίσω.
41. Μην παρακολουθείς την ζωή. Βγες μπροστά και ζήσε την στο έπακρο!
42. Ξεφορτώσου ό,τι δεν είναι χρήσιμο, όμορφο ή γεμάτο χαρά.
43. Το μόνο που έχει σημασία τελικά είναι ό,τι αγάπησες.
44. Η ζήλια είναι χάσιμο χρόνου. Έχεις ήδη όλα όσα χρειάζεσαι.
45. Τα καλύτερα έπονται.
46. Ό,τι διάθεση και να έχεις, σήκω, ντύσου και πήγαινε εκεί που έχεις να πας.
47. Πάρε μια βαθιά ανάσα. Ηρεμεί το μυαλό.
48. Αν δεν ζητήσεις, δεν θα πάρεις.
49. Να ενδίδεις.
50. Η ζωή δεν είναι τυλιγμένη με κορδέλα, δεν παύει όμως να είναι δώρο.

otherside.gr